Takkenfoto's....

....en een gouden uurtje.

Smient (Anas penelope, Wigeon)

Een prachtige dag lacht me toe als ik de gordijnen opendoe. Zo'n dag die meteen uitnodigt om naar buiten te gaan wat ik dan ook, na een verlaat ontbijt, doe. Ik ben de bebouwde kom achter mijn huis net uit als ik in mijn spreekwoordelijke achtertuin heel veel bruine stippen zie. Yes, Kollen. En Rietjes, en Brandjes. En zo'n dikke 100 Wulpen. Alleen al om de mooie melancholische roep van de Wulp te kunnen horen, doe ik het raam van de auto open.

Wulp (Numenius arquata, Eurasian Curlew)

Wulp (Numenius arquata, Eurasian Curlew)

Ondertussen babbelen de ganzen tegen elkaar. In vrij korte tijd vind ik tot mijn genoegen 10 halsringen. Dat gaat wel erg gemakkelijk. Verder wandelen er 3 Kleine rietganzen in de groep, dat zijn vrij kleine lichtbruine gansjes met roze poten en een roze snavel met een zwarte punt en je ziet ze niet veel in onze omgeving. Ze zijn dus echt anders dus dan de Toendrarietganzen die wat donkerder en groter zijn, en oranje poten en een oranje met zwarte snavel hebben. Maar ganzen laten we vandaag even want ik had een ander idee.

Het doel voor vandaag is, onder andere, een bezoekje aan het Oortjespad en de Hollandse kade tussen Kamerik en Kockengen. Als ik de auto parkeer bij de Hollandse kade en de deur open doe, hoor ik direct het 'zeurderige' gebabbel van Sijsjes tussen het gesputter van de Putters. Omhoog kijkend zie ik diverse groepjes kleine vogeltjes ondersteboven, achterstevoren en heen en weer flitsend foerageren. Ik wandel een stukje omdat ik heb gehoord dat er ergens een Ransuil moet zitten. Die zit er inderdaad maar wel zo dat je meer tak dan uil ziet. Ik maak m'n eerste takkenfoto's.

Ransuil (Asio otus, Long-eared owl)

Na de Ransuil, die door een blaffende hond eventjes een half oog opendoet maar vervolgens weer verder dut, loop ik weer richting snelle kleine vogeltjes. Naast en boven me hoor ik prrt prrt prrt. Ah, Staartmezen. Even later hangen ze ondersteboven en achterstevoren aan de takken. Telkens als ik denk, "NU!", dan is ie weg. Ik denk best heel vaak, "NU!", maar helaas, het zijn slechts takkenfoto's. De Staartmezen verdwijnen net zo snel als ze gekomen zijn. Mijn oog valt op een Winterkoning maar ook die verdwijnt tussen de takken van een braamstruik, spoorloos.

Dan de Putters, wat zijn ze mooi zo in het zonnetje met hun knalrode koppies, hun witte halsband en hun gele vleugelbaantje. En wat zijn ze hopeloos om te fotograferen. Op 10 meter hoogte, achter de elzenpropjes en wat er nog meer zoal in en aan een boom hangt, takken bijvoorbeeld. Ik heb als resultaat een foto met tak dwars voor het hoofd, een foto met tak midden voor het hoofd, een foto met elzenkatjes dwars voor langs en jawel ik heb een foto waar de hele Putter zonder storende elementen op staat. Die is bewogen. Zucht.  Maar desondanks sta ik me toch enorm te amuseren. De takkensijsjes laat ik ook maar gaan want ik heb gezien dat er heel af en toe vogeltjes aan de rand van het slootje gaan zitten om te drinken. En zo lukt het me dan toch nog om één matige foto van een Sijsje te maken, die dan ook nog eens 100% gecropt is, dus de scherpte laat nogal te wensen over. Gelukkig heb ik betere foto's in mijn archief.

Sijs (Carduelis spinus, Eurasian Siskin)

Een huismus vrouw is een stuk gewilliger, ondanks dat ze tussen en op takken zit, is het in elk geval nog een beetje fatsoenlijke foto.

Huismus (Passer domesticus, House Sparrow)

Na een tijd heb ik zulke koude handen dat ik de ontspanner van mijn camera niet meer ingedrukt krijg. Tijd om terug de auto in te gaan. Via het Oortjespad waar de vogeltjes bijna voor een nek-hernia zorgen, rijd ik naar polder Groot Mijdrecht. Ik kan het toch niet laten om mijn eigen polder nog een bezoekje te brengen. De zon is al aardig gezakt en kleurt het water en de eendjes. Een paartje Bergeenden laat zich met veel moeite vastleggen. Het is om twee redenen niet eenvoudig, ze zijn schuw en lastig goed te belichten. Het wit is al snel overbelicht en verliest daardoor detail.

Bergeend vrouw (Tadorna tadorna, Shelduck)

Daarna wil een Wilde eend wel gemakkelijk op de foto en dat is dan wel weer een momentje om van de genieten. Dat smaragdgroene koppie zo glanzend in de zon, heerlijk.

Wilde eend (Anas platyrhynchos, Mallard)

Het mooiste fotomoment van de dag is als ik de Smientjes kan vastleggen. Het gouden uurtje tovert de toch al zo mooi gekleurde kleine eendjes en het water om in prachtig warme tinten.

Smient man (Anas penelope, Wigeon)

Smient vrouuw (Anas penelope, Wigeon)

Smient setje (Anas penelope, Wigeon)

Aan alles komt een einde. Ook aan deze heerlijke dag. Als allerlaatste rondje rijd ik nog even langs de Proostdijerdwarsweg waar een groep ganzen staat waar ook een groepje Kramsvogels loopt te foerageren. Ik pak mijn telescoop en tuur door de al vochtig wordende lucht naar de Kolganzen. En ach, daar zijn ze weer: mijn Rusjes. De 1CU en de 1HG met hun twee koters. Het is de 22e keer dat ik ze aflees en met heel veel moeite fotografeer ik ze. Eindelijk. Niet voor het mooi maar als herinnering aan de grenzeloze liefde. Ik begrijp het als mensen dit niet snappen en mij (een beetje) gek vinden. Als ik het maar snap :-).

Kolganzen (Anser albifrons, White-fronted geese). Gezin uit 'From Russia with love'.

 Morgen ben ik weer vrij, en als het zo blijft weet ik waar ik morgen te vinden ben!

P.s. Mijn man gaf mij een link die ik iedereen kan aanraden om eens te bekijken. Er zitten echt bizarre paddenstoelen bij.

De top 10 van 'coole' Paddenstoelen.