Steltkluut in de 'achtertuin'!

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt). Getekend in paint door mijn dochter, lang geleden.

Vanochtend tegen kwart voor negen ontvang ik een sms-je van vogelvriend Eric: Steltkluut in de GJ (Groene Jonker). In mijn spreekwoordelijke achtertuin dus.
Onmiddellijk dient zich een probleem aan: ik wil naar de Steltkluut omdat hij
 a) in 'mijn' gebiedje zit;
 b) omdat het toch een van mijn favoriete vogelsoorten is;
 c) hij is zeldzaam in Nederland (dat is weliswaar zo, maar toch zien we er wel bijna elk jaar één of meerdere in de Groene Jonker en/of de Waverhoek).
Maar..... ik moet werken.

Heel even flitst de gedachte door mijn hoofd om eerst naar de Steltkluut te gaan en daarna het werk te doen. De flits blijft bij een flits want ik zou me daar gewoon niet lekker bij voelen. Eerst wil ik mijn verplichtingen klaar hebben. Als de Steltkluut vanmiddag weg is, dan heb ik gewoon pech en ook dat hoort bij deze hobby. Afwachten dus of onderstaande soort er nog zal zijn als ik klaar ben.....

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt)

Als ik 's middags klaar ben ga ik als een speer naar de Groene Jonker. Diverse bekenden lopen er ook te zoeken en sommigen hebben de Steltkluut al gezien. Na een tijdje rondlopen en zoeken en 'm blijkbaar steeds missen, komt een bekende vogelaar naar me toe rennen met de mededeling "dáár" zit ie. Ik ben hem dankbaar en terwijl we vlug naar "daar" lopen zie ik de Steltkluut ineens overvliegen en ergens anders landen. Dus we veranderen van richting en vinden de Steltkluut. Vanaf toen was het een feestje.

Mevrouw Steltkluut paradeerde heen en weer, pikte hier en daar wat voedsel op, krabde zich eens achter het oor.

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt)

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt)

Dat het een vrouwtje is kun je zien aan de kleur van de veren op de rug, die hebben een wat bruinige gloed. Bij een mannetje zijn ze diep glanzend zwart.

Na enige tijd vloog ze vervolgens naar de beste plek in de Jonker om zich op redelijke afstand te laten bewonderen en fotograferen. Het waaide daar echter wel behoorlijk maar gelukkig had mevrouw Steltkluut de wind in de rug ;-).

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt)

Steltkluut (Himantopus himantopus, Black-winged Stilt)

Ik heb veel mooiere Steltkluutfoto's uit Lesbos maar voor Nederlandse Steltkluut begrippen ben ik met de foto's van vandaag best heel tevreden!

Een Steenloper, ook niet gek in de Jonker, een vluchtje Regenwulpen, gierende Gierzwaluwen, de Dwergmeeuwtjes en de Zwarte Sterntjes maakten het heerlijk middagje meer dan compleet en ik heb mijn jaarlijkse Nederlandse Steltkluut!

De spreekwoordelijke voor- en achtertuin.

Soms zeg ik weleens voor de grap dat het natuurgebied 'De Waverhoek' mijn voortuin, en natuurgebied 'De Groene Jonker' mijn achtertuin, is. Ik moet wel een paar kilometer van huis voor mijn spreekwoordelijke voor- en achtertuin maar die 10 minuten zijn te verwaarlozen. Nu de lente zijn eerste voorzichtige schreden heeft gezet, is het voor mij ondenkbaar om binnen te blijven zitten. Ik móet naar 'mijn' gebiedjes toe, zelfs als de dreigende wolken zich samenpakken. Je weet immers nooit wat je in deze tijd van het jaar tegen het lijf vliegt.

Voor ik in 'De Groene Jonker' kom, rijd ik eerst langs de polder 'de derde bedijking'.

Polder 'de derde bedijking'.

In deze polder tel en kijk ik 's winters ganzen en er broedt in het voorjaar een paartje Steenuiltjes waar ik bijna dagelijks langskom. Als ik hier verder ben gefietst kom ik bij een fietsbruggetje dat over het riviertje 'de Kromme Mijdrecht' ligt en dat mij rechtstreeks naar de Jonker brengt. Een fantastische oplossing want met de auto moet ik ruim 5 km omrijden.
In de Jonker stond gisteren het water nog steeds erg hoog. Dat heeft als gevolg dat de steltlopers, voor zover ze er zijn, vrijwel onzichtbaar helemaal achter in het gebied lopen. Eerst moet er meer slik in de buurt van het wandelpad komen om ze beter te kunnen zien. Er waren ondanks het gebrek aan steltjes, toch genoeg andere vogels en ik kreeg een herkansing voor de Dwergmeeuw die ik 2 jaar geleden had gefotografeerd maar waarvan de foto's niet geheel naar tevredenheid waren. Het kan overigens nog steeds beter, maar ik ga vooruit.

Dwergmeeuw (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Dwergmeeuw (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Dwergmeeuw (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Dwergmeeuw (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Er waren diverse nieuw aangekomen zomergasten zoals de Gierzwaluwen, Rietzangers, Snorren (ja, dat zijn vogels), Zwarte sterns, een paartje Bruine Kiekendieven en verschillende Zomertalingen. Ook de Roerdomp liet zijn zware donkere HOEMP met regelmaat vanuit het riet horen. Heerlijk!

Vandaag was de voortuin aan de beurt.

Dijk tussen de Waverhoek en de Grote Wije (Botshol)

Dijk tussen de Waverhoek en de Grote Wije (Botshol)

Ook in de Waverhoek waren al diverse nieuwe zomergasten aan het rondlopen. Hier is meer slik, het water lager en dus meer steltjes. Vooral de Grutto's en de Kluten zijn continu te horen en te zien. Ook zag ik 2 Groenpootruiters, een Bonte Strandloper, Zomertaling en een Bosruiter. Die laatste had me al zo'n half uurtje beziggehouden door tot vervelens toe alleen maar helemaal achterin heen en weer te wandelen. Zelfs met een goede telescoop, bleef het een raadselsoort. Eindelijk kwam hij iets dichterbij en nog wat later zat hij bijna op mijn lens. Nou ja, niet helemaal maar toch best dichtbij. Rustig blijven wachten en geduld hebben levert zo af en toe toch nog wat op.

Bosruiter (Tringa glareola, Wood Sandpiper)

Bosruiter (Tringa glareola, Wood Sandpiper)

Voor het overige was het vooral telescoopwerk maar zelf vind ik dat geen probleem. Het wandelen, zien, horen en genieten is het belangrijkste.

Ik liep het hele rondje en ging vervolgens naar de Botshol. Hieronder twee foto's vanaf de dijk over de "Kleine Wije'. We zijn de afgelopen week in elk geval verwend met wolkenluchten.

Botshol. Kleine Wije.

Botshol. Kleine Wije.

Bij de Botshol vulden de Zwartkop, Tjiftjaf en Winterkoning met hun lied de lentemiddag. De zon was eindelijk doorgebroken en zo was alles om een dag mooi te maken, aanwezig.

Iets verder van huis maar nog steeds in het veengebied liggen de Ankeveense plassen. Daar heb ik eind vorige week gewandeld. Ook weer met dreigende wolken. Maar desondanks een mooie wandeling met voor mij als hoogtepunt het vinden van een klein groepje etende Barmsijsjes. Mijn zusje, waarmee ik aan het wandelen was, vraagt zich waarschijnlijk nu nog af wat mij bezielde dat ik daar zo euforisch stond te wezen over een paar kleine vogeltjes, maar ja, zij is ook echt geen vogelaar. Helaas lieten de Barmsijsjes zich niet fotograferen, om ze te zien was al een hele toer. Maar twee foto's van de omgeving plaats ik wel. Eentje heb ik omgezet naar, voor mijn gevoel, de sfeer van vroeger maar ik hoop dat alle mooie gebiedjes in onze omgeving nog lang zo mogen blijven als ze nu zijn!

Ankeveense plassen

Ankeveense plassen

Frustratiesoort?

Blauwborst (Luscinia svecica, Bluethroat)

Je hebt schaamsoorten, die zijn inmiddels bekend. Maar ik heb ook frustratiesoorten. Dat zijn soorten die iedereen wél ziet maar jij niet. Je leest dat zo'n soort op een bepaalde plek zit, de foto's vliegen je om de oren maar zodra jij er komt zijn ze spoorloos. Mijn frustratiesoort nr. 1 is de Buidelmees. Wat zou ik die graag, op z'n minst, eens zien. Inmiddels ben ik voor de 4e keer naar de polder geweest waar die beestjes zitten als ik er niet ben. En, er dus niet zitten als ik er wel ben. Verder zal ik er niets over zeggen want mijn dag werd toch wel erg goed gemaakt door een bijzonder meewerkende Blauwborst. Voor mij één van de mooiste vogeltjes van Nederland.

Blauwborst (Luscinia svecica, Bluethroat)

Blauwborst (Luscinia svecica, Bluethroat)

Blauwborst (Luscinia svecica, Bluethroat)

Van zo'n Blauwborst word je toch blij. De frustratie is naar de achtergrond verdwenen en doet zich tijdens het rondje wandelen nog slechts eenmaal even voor als ik een klein vogeltje een lisdodde zie uitpluizen. Ja, ja ja, een Buidelmees.
O nee, toch niet, het is een vrouwtje Rietgors.

Een stukje verder schijnt het zonnetje mooi op een fuut en iets minder mooi op een Waterral. Maar toch ook zo'n Waterral geeft plezier aan een wandeling buiten.

Fuut (Podiceps cristatus, Great Crested Grebe)

Waterral (Rallus aquaticus, Water Rail)

Tenslotte op de terugweg laat een Grutto zich prachtig benaderen. Rustig foerageert zij verder. Ik maak de laatste foto's van de dag en ga vrolijk naar huis. Die Buidelmezen negeer ik gewoon vanaf nu!

Grutto (Limosa limosa, Black-tailed Godwit)

Dwergmeeuwtjes, een kleine impressie.

Volgens plan was ik vandaag in de Groene Jonker, eerst liep ik samen met Joke een rondje, daarna nog een rondje alleen waar ik aan het einde Maria en haar broer nog tegenkwam. Het waaide flink en dat is altijd een lastige omstandigheid als je vogels wilt fotograferen. Eigenlijk heb ik vandaag maar 1 fatsoenlijke foto gemaakt. Een Rietgors man kwam vlak voor me op een rietstengel zitten.

Rietgors (Emberiza schoeniclus, Common Reed Bunting)

Verder maakte ik nog twee bewijsfoto's. Eén van de Geoorde fuutjes en één van de Gele Kwikstaart. Voor de rest was het vooral kijken door de telescoop, in de lucht en op de grond en luisteren naar zang en roep.

Gele Kwikstaart (Moacilla flava, Yellow Wagtail)

Geoorde fuut (Podiceps nigricollis, Black-necked Grebe)

Ineens zag ik een Dwergmeeuwtje vliegen. Telkens dook hij omlaag en scheerde laag over het water, draaide, klom weer omhoog en herhaalde z'n kunstje keer op keer. Elk jaar zijn er in april wel enige tijd Dwergmeeuwtjes te vinden in de Groene Jonker en dit was wellicht de eerste van een stel dat de komende dagen of week nog zal volgen.
In april 2011 heb ik een stukje geschreven over die speciale fraaie Dwergmeeuwtjes in de Groene Jonker. Dat stukje staat hieronder. De foto's zijn met m'n vorige lens gemaakt en zijn helaas niet zo scherp als ik zou willen. Destijds was ik met minder tevreden. Als ik dit jaar opnieuw de kans krijg om een groep Dwergmeeuwen vast te leggen, zal ik dat dan ook zeker niet nalaten.

Dwergmeeuwtjes, een kleine impressie:

Dwergmeeuw, adult zomerkleed. (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Meeuwen zijn een moeilijke groep om te determineren met alle verschillende kleden die ze kunnen hebben.
Twee jaar geleden zat er dus een enorme groep Dwergmeeuwtjes in de Groene Jonker. Honderd stukjes is niet overdreven. En zoals alles wat klein is, zijn ook Dwergmeeuwtjes lief, klein en schattig. Ze zijn helaas ook erg hyperactief als het om foerageren en bochtjes vliegen gaat. Toch heb ik geprobeerd wat foto's te maken van verschillende Dwergmeeuwen, in diverse kleden. Ik hoop er zo dan nog wat van te leren want al die meeuwen met al hun verschillende kalenderjaar kleden drijven ook mij wel eens tot wanhoop.
Ik begin met het gemakkelijkste op de eerste foto hierboven en de 2 foto's hieronder: een adulte Dwergmeeuw in zomerkleed. Zwarte kop, zwart snaveltje en heel donkere ondervleugels met een witte rand. Witte staart en rode pootjes.

Dwergmeeuw, adult zomerkleed. (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Dwergmeeuw, adult zomerkleed. (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Dan een foto van een adulte Dwergmeeuw in overgangskleed, van winter- naar zomerkleed in dit geval ( andersom kan natuurlijk ook). Nog niet alle zwarte delen zijn goed op kleur, de kop is nog flink vlekkerig.

Dwergmeeuw, adult eclipskleed. (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Vervolgens een Dwergmeeuw in zijn of haar 2e kalenderjaar. Dat betekent dat hij of zij vorig jaar is geboren. Het is de tweede meeuw van rechts op de foto. De kop is wit en over de vleugels lopen bruine banen.

Dwergmeeuw, tweede kalenderjaar. (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

Tenslotte nog een 3e kalenderjaar Dwergmeeuw. De kop is al wel zwart maar de ondervleugels nog niet. Ik heb destijds ter bevestiging een vraag gesteld op het forum van waarneming.nl, en gelukkig werd mijn determinatie probeersel van een 3e kalenderjaar (of subadult) Dwergmeeuw bevestigd door 2 kenners: Frank van der Meer en Pim Wolf. Beide citeer ik dan ook hieronder.
Frank van der Meer: "Onderste zou een 3kj kunnen zijn (ondervleugel doorgaans lichter dan bij ad.), maar dat is het makkelijkst te beoordelen door te letten op de bovenvleugel. Bij een 3kj is er nl. nog wat donkere tekening op de bovenzijde van de handpennen aanwezig."
Pim Wolf: "De onderste is inderdaad een 3kj. De hoeveelheid donkere tekening op de bovenzijde van de buitenvlaggen van de buitenste handpennen (volgen we nog?) is variabel maar die lichte ondervleugeldekveren zijn standaard."

Dwergmeeuw, 3e kalenderjaar (subadult). (Hydrocoloeus minutus, Little Gull)

 Tot zover de Dwergmeeuwen, Lief, klein, schattig én lastig ;-) .

Voor de niet vogelaars, trek je niets aan van lastige determinatieproblematiek. Vogels kijken is zonder moeilijke zomer-, winter-, juveniele en subadulte kleden vraagstukken ook leuk (leuker???? ;-)  ). Geniet van wat je ziet, dat is het allerbelangrijkste!

Na regen komt zonneschijn. En dan weer regen.....

Gewoon muursterretje

Afgelopen weekend heb ik volop lopen genieten van de vogels in de Groene Jonker en de Waverhoek. De Geoorde fuutjes, Kluten, Bonte strandloper, Kleine plevier, Waterral etc. Alles komt langzaam maar gestaag binnenvallen. Ook de Tjiftjaf zingt weer en inmiddels, zoals altijd als je hem eenmaal hebt gehoord, onafgebroken. Dag in, dag uit: tjif tjaf tjif tjef tjif tjaf tjef tjaf tjif tjaf enz. enz. enz.

De eerste Boerenzwaluwen zweven door de lucht en alles heb ik met blijdschap verwelkomd, we waren er aan toe! Geen foto's, wel telescoop. Voor het komende weekend of maandag hoop ik op betere foto kansen van mijn favoriete onderwerp: Vogels.

Maar omdat na zonneschijn ook weer regen kwam trok ik de macrolens uit de tas om de mosjes op de schutting te fotograferen. Ik zag ze vanochtend al en de regendruppels glinsterden zo mooi op de piepkleine sprietjes. Ik weet weinig tot niets van namen van mosjes, maar dankzij Maria en Helma (bedankt!) weet ik nu dat het 'Gewoon muursterretje' heet. Vanmiddag na het werk heb ik een paar foto's gemaakt. Niet te lang want ik moest op een stoel staan om op de schutting te kijken en te fotograferen. En ik wilde voorkomen dat de buurman verkeerde ideeën zou krijgen als hij z'n buurvrouw met een camera over de schutting zag hangen ;-).

Hieronder dus een kleinigheid uit eigen tuin.

Gewoon muursterretje

Gewoon muursterretje

Gewoon muursterretje