zaterdag 30 december 2017

Goed voornemen ;-) en een vlinderterugblik naar zomer 2017

Een vogelkennis en dorpsgenoot van me doet het al jaren, elke werkdag een blogje. Nu is hij wel vrij van werkverplichtingen en heeft wellicht iets meer vrije tijd tussen zijn beslommeringen door maar het is wel een leuk idee. Ik denk dat ik een soort combi van van alles wat ga doen. Af en toe een miniblog met 1 foto en een paar regeltjes tekst, wellicht een langere maandblog zoals Kees Dommelvos voorstelde om overgebleven foto's te laten zien en af en toe eens een echt vogel-(natuur)verhaal omdat schrijven ook zo leuk is. Een gedicht zal er dan ook nog wel eens tussendoor komen.

Vandaag begin ik met twee foto's uit juni. Ik was een dag met Maria en Paul naar Limburg waar we op zoek gingen naar (nieuwe) vlindersoorten. Het was nog best lastig en de 'buit' viel tegen. Dat had vooral met het, ik houd het netjes, niet zulk fantastische weer te maken. Maar een Boswitje op de Sint Pietersberg was toch wel erg leuk. Ook de Dwergblauwtjes lieten zich mooi zien maar vond ik wel lastig te fotograferen.

Boswitje (Leptidea sinapis)

Dwergblauwtje (Cupido minimus)
Het Dwergblauwtje is écht klein: het heeft een vleugelspanwijdte van slechts 18 tot 22 milimeter!

We bezochten de Amsterdamse waterleidingduinen waar we de Keizersmantel vonden, altijd een imposante fladderaar.

Keizersmantel (Argynnis paphia)

Keizersmantel (Argynnis paphia)

Keizersmantel (Argynnis paphia)
Later ging ik met Maria  weer naar Limburg op zoek naar de Staartblauwtjes die wij allebei nog nooit gezien hadden. Dát was een geslaagde trip met niet alleen het Staartblauwtje maar ook de Koninginnepage, het Donker Pimpernelblauwtje en een Wespspin (ook wel Tijgerspin genoemd) die haar prooi aan het inspinnen was, hetgeen ik van zeer nabij kon bekijken. De spin tolde als een gek in het rond en je kon gewoon het gaatje waar de spinrag uitkomt goed bekijken, erg stoer!

Staartblauwtje (Cupido argiades)

Staartblauwtje (Cupido argiades) Je ziet echt de staartjes, zo leuk!

Staartblauwtje (Cupido argiades)
De foto hierboven heb ik door het gras heen genomen.

Koninginnenpage (Papilio machaon). E

 Even ter illustratie: een Koninginnenpage heeft een vleugelspanwijdte van 65 to 85 mm. Er kunnen dus 4 tot 5 Dwergblauwtje in 1 Koninginnenpage.


Donker pimpernelblauwtje (Phengaris nausithous)

Wespspin (Argiope bruennichi) pakt haar prooi in
Op hetzelfde veldje maakte ik een close-up van een Pluimvoetbij met een hoofd vol stuifmeel, dit eigenlijk alleen om de prachtige mogelijkheden en scherpte van mijn super mini-Olympus macrolens. 60 mm, F2.8 en het weegt bijna niets. Ik sta nog steeds versteld van dit lensje en heb er al veel macro-plezier van gehad.

Pluimvoetbij (Dasypoda altercator)
Maar het was een vlinderterugblik, dus even bij de les blijven.

In Tsjechië werd ik blij verrast door het veld vol met (on)kruid, bloemen en distels naast ons dorp. Het wemelde er van de vlinders, vooral heel veel Koevinkjes en Bruine Zandoogjes. Die hebben al vaak op de blog gestaan. Waar ik heel blij van werd was van de grote hoeveelheid Dambordjes. Eentje heeft bijna drie kwartier op mijn hand meegereisd en meegefotografeerd, heel bijzonder.
Ook het Roodstreephooibeestje vond ik terug, een schattig en fraai klein vlindertje.

Roodstreephooibeestje (Coenonympha glycerion)

Dambordje (Melanargia galathea)
Bedankt voor het lezen en kijken. Een zomers tintje in de winter kan volgens mij geen kwaad :-).

Tot een volgende blog.

woensdag 27 december 2017

Een bevlogen 2018!!

Voor jullie allemaal een bevlogen 2018. 

2017 is voor mij een druk jaar vol veranderingen geweest. Dat is ook de reden dat 'De Vogelkijker' een beetje op z'n gat lag ;-). Dat is ook de reden dat ik heel veel blogs tijdelijk niet meer bekeken heb of niet gereageerd heb. Wellicht komt er in 2018 weer wat meer activiteit van mijn kant op dit gebied. Vogelen doe ik nog steeds, het was alleen iets minder. En gelukkig maakt Maria nog verslagjes en is zij nog niet 'blogmoe'. 
Blogmoeheid is volgens mij iets waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt, en dan is het maar even zo. Van vogelkijkmoeheid heb ik gelukkig nooit last, want ik geniet als ik tijdens het wandelen met de hond weer mijn IJsvogeltje zie langs schieten of een Zanglijster zie die al maanden niet voorradig was. Of gisteren toen ik met Maria even haar IJs(koud)eendje ging bezoeken. De Kuifduiker op de plas ernaast was ook nog mooi meegenomen. Jammer dat ze allebei aan de overkant zaten en dat er een ijskoude wind stond. Dan ben ik  maar wat blij met mijn telescoop. Als ze al op foto-afstand hadden gezeten waren mijn vingers niet meer in staat geweest de knopjes van de camera te bedienen....

IJs.... ik kreeg er mijn wenskaart door cadeau, min of meer. Dus bij deze!

Tot volgend jaar en iedereen veel mooie vogels, foto's en geluksmomenten gewenst!



maandag 5 juni 2017

Lesbos 2017 L-Z

Hier dan het laatste deel van onze vakantie op Lesbos in 2017.

De letter L van Lesbos is niet gefotografeerd :-), we starten dus met de M.
Om te beginnen een aantal orchideeën en een foto van de Napivallei met de oude brug. In deze vallei zijn naast vogels ook genoeg vlinders en libellen te vinden. Het is een echt wandelweggetje en je moet het vooral niet gaan lopen als het warm en windstil is want schaduw is er niet te vinden.

Melkwitte orchis (neotinea lactea)
Neotinea tridentata (Drietandige orchis)

Neotinea tridentata (Drietandige orchis)
Napivallei
De O is goed vertegenwoordigd, vooral omdat er (de laatste jaren???) voor heel veel soorten op Lesbos het woord 'oostelijk' staat.

Oostelijk andoorndikkopje (Carcharodus orientalis)

Oostelijk dambordje, gelige vorm (Melanargia larissa)

Oostelijk dambordje, witte vorm (Melanargia larissa)

Oostelijk kalkgraslanddikkopje (Spialia orbifer)

Oostelijk kalkgraslanddikkopje (Spialia orbifer)

Oostelijk resedawitje (Pontia edusa)
 We hadden dit jaar een wensvlinder: de (Oostelijke) Pijpbloemvlinder. Dus wij op pad in de buurt van Agiasos. Het werd een monstertocht omdat we in Agiasos verdwaalden en de straatjes werden smaller en smaller, steiler en steiler.... Verschroeid rubber om omhoog te komen op de, laat ik het reuze kinderkopjes noemen tot we letterlijk klem stonden. Dan moet je dus op een of andere manier terug. Na 20 keer steken was het me gelukt de auto te draaien zonder een Pick-up truck, een gietijzeren bankje en twee belendende panden te raken. Maria stond doodsangsten uit en ik voelde me toch ook niet helemaal comfortabel.
Gelukkig had ik een brommer ergens in de buurt gehoord en de bijbehorende Griek hebben we dan ook aangeklampt. Nadat we op de kaart hadden aangewezen waar we naar toe wilden, kwam er een Grieks oei oei en nog zoiets dergelijks uit zijn mond en hij gebaarde ons te wachten. Hij haalde zijn helm en ging ons op de brommer voor door de steegjes tot we bij een iets minder smalle weg waren. Rechtdoor gebaarde hij en, o wonder, we kwamen op asfalt dat we vervolgens moesten volgen.
Bovenlangs door Agiasos? Dát doen we NOOIT meer.

Uiteindelijk kwamen we wel waar we wezen wilden en na de hierboven en eerder gefotografeerde orchideeën te hebben gevonden, vonden we ook de Oostelijke pijpbloemvlinder. Deze poseerde vlak voor ons vertrek prachtig voor mij. De rode vlekjes op zijn vleugels lijken net lieveheersbeestjes. Echt apart.

Oostelijke pijpbloemvlinder (Zerynthia cerisy)
 Dan een veel geziene vogel op Lesbos, de Oostelijke blonde tapuit, hier een dame.

Oostelijke blonde tapuit, vrouw (Oenanthe melanoleuca)
De foto hieronder is niet geweldig maar wat wel speciaal is, is dat de vogel open en bloot zit te zingen. Het is een Oostelijk vale spotvogel die je op heel veel plaatsen hoort zingen vanuit struikjes, bosjes etc. Hij laat zich echter zelden zien.

Oostelijke vale spotvogel (Iduna pallida)

Oranje Luzernevlinder (Colias croceus)

Oriëntjuffer, man (Epallage fatime)

Purperlibellen behoren tot de zogenaamde 'zonnewijzers'. Als de zon fel schijnt, draaien ze hun achterlijf omhoog en wijzen ermee naar de zon. In eerder jaren staat daar een foto van. Dit jaar fotografeerden we de Purperlibelle elke keer na 18:00 uur. Ze zitten dan al te rusten en laten zich gemakkelijk fotograferen.

Purperlibel, man (Trithemis annulata)

Purperlibel, man en vrouw (Trithemis annulata)

Purperlibel, vrouw (Trithemis annulata)
De klauwier die je vaakst ziet op Lesbos is de Roodkopklauwier.

Roodkopklauwier (Lanius senator)

Roodkopklauwier (Lanius senator)
Op een voor ons nieuw stukje Lesbos, de route van Mandamados naar Palios, zagen we Roodstuitzwaluwen op een draad zitten. Ze deden hun naam echt eer aan en lieten hun mooie stuitje goed zien!

Roodstuitzwaluw (Cecropis daurica)

Roodstuitzwaluw (Cecropis daurica)
Ook een jaarlijkse soort is de Rotsklever. Vaak zien ze er wat 'schroffelig' uit. Dat is het gevolg van wekenlang kinderen verzorgen, voer brengen en poepzakjes dumpen. Dat gaat je niet in de koude veren zitten.

Rotsklever (Sitta neumayer)

Rotsklever (Sitta neumayer)
Scheltopusik
De Scheltopusik is geen slang maar een grote hazelworm. Je ziet hem regelmatig over de weg kruipen.

De Slangenooghagedis is net als de Smaragdhagedis prachtig van kleur. De beste kans om ze op de foto te krijgen is als ze nog niet helemaal zijn opgewarmd, dan willen ze soms nog wel even blijven zitten en kun je ze bewonderen.

Slangenooghagedis (Ophisops elegans)

Slangenooghagedis (Ophisops elegans)
Maria had een grote wens: een mooie foto van een Steenuil maken. Dat was haar nog nooit gelukt. Dit jaar werd ze heel blij van onder meer onderstaand Steenuiltje langs de weg. We hebben er nog meer gezien maar deze zagen we elke keer in hetzelfde boompje als we langs de bewuste route reden.

Steenuil (Athene noctua)

Steenuil (Athene noctua)

Steenuil (Athene noctua)
Als symbool van Griekenland staat de Steenuil ook op de Griekse 1 euromunt. Dan die prachtige wetenschappelijke naam: Athene noctua: mythologie ontmoet de ornithologie.

Zoals altijd barst het in de zoutpannen van de Steltkluten, ze staan elk jaar op mijn blog ook al is het me nooit meer gelukt ze zo mooi te fotograferen als in het eerste jaar toen ze op een vroege ochtend voor mij landden in de Christourivier. Die foto staat als header van mijn blog.

Steltkluut, man (Himantopus himantopus)

Steltkluut, vrouw (Himantopus himantopus)

Steltkluut, man (Himantopus himantopus)
Een heel leuk half uurtje beleefden we met een Strandplevier die een groen sprinkhaantje wilde opeten. Hij had er grote moeite mee en heeft werkelijk van alles geprobeerd. Linksom draaien, rechtsom draaien, soppen, loslaten, vastpakken.... Uiteindelijk lukte het hem dan toch om hem door te slikken. Wat is het ook een mooi vogeltje met zijn geelbruine petje.

Strandplevier (Charadrius alexandriuns)

Strandplevier (Charadrius alexandriuns)

Strandplevier (Charadrius alexandriuns)

Strandplevier (Charadrius alexandriuns)
Strandplevier (Charadrius alexandriuns)

De Tsikniasrivier is een rivier waar we zo'n beetje elke dag langs en/of doorrijden. Het is een fantastische plek voor allerlei vogels.

Tsikniasrivier
Er foerageert van alles, zoals onder ander verschillende soorten sterns.

Visdief  (Sterna hirundo)

Visdief (Sterna hirundo)

Witwangstern (Chlidonias hybrida)
Ook alle reigersoorten die je op Lesbos kunt vinden kun je, met wat geluk, langs de Tskniasrivier vinden. Hier de Woudaapjes.

Woudaap, vrouw (Ixobrychus minutus)

Woudaap, man (Ixobrychus minutus)

Zomertortel hoor je heel veel op Lesbos. Als je ze ziet dan zitten ze vaak ver weg of boven je op een draad. Lastige vogels dus. De Zomertortel die we langs de mooie route van Mandamados naar Palios vonden bleef mooi in de boom zitten. Jammer genoeg was het wat ver weg waardoor de vogel niet scherp op de foto staat maar ik vond het zo'n mooi sfeerplaatje.

Zomertortel (Streptopelia turtur)
En dan de allerlaatste foto van Lesbos 2017. Ik hoop dat jullie (ook) deze blog met plezier hebben bekeken en gelezen, waarvoor natuurlijk ook dank!

Zuidkaukasische harlekijn (Anacamptis_morio_ssp_caucasica)
Een bedankje is ook nog op zijn plek voor alle mensen die er aan toe bijgedragen hebben dat het een heerlijke vakantie was met plezier, lekker eten, leuke tips en verhalen en de Griekse vriendelijkheid en service:
Maria, Henk en Dina, Heleen en Mieke, Anja en Ina, Paul en Jacques, Barry en Lody, Freida en Chris, alle andere Engelse en Nederlandse vogelaars/fotografen die we hebben ontmoet en waar we leuke contacten mee hadden, Leo, zijn vrouw en Thekla die me mijn telescoop terug bezorgden, Rick en Martijn, George van de autoverhuur, Panayotis en Georgos van restaurant Sampo en het fantastische personeel van hotel Aegeon: Argiris, Anthi, Heleni en alle anderen!

Tot volgend jaar!!!