Op 17 oktober liet ik 's ochtends de hond uit, beetje dollen en toen struikelde ik en viel. Het was geen grote val maar wel een met grote gevolgen want mijn rechter pols bleek complex gebroken te zijn. En uiteraard ben ik rechtshandig :-S. Afgelopen donderdag hebben ze me geopereerd, daar moest ik dus al een week geduld voor hebben. Nu zit er een stalen T-pin in mijn pols / arm, twee 'ritssluitingen' met een rij hechtingen en nog kleine gaatjes. Revalideren moet bij een specialist voor handfysiotherapie in het ziekenhuis en gaat een paar maanden duren. Geduld is dus nodig. En dat moet ik ook hebben van de chirurg die wat ongeduldig reageerde op mijn vraag wanneer ik weer zou kunnen werken.
Ondertussen probeer ik elke dag maar een stukje te wandelen en ik amuseer me met de vogeltjes in de tuin die geduldig de zonnepitten lospeuteren uit de uitgebloeide zonnebloem.
Vogelen en zeker fotograferen gaat voorlopig niet, volgens de chirurg kan ik dit jaar wel afschrijven, zucht.
Het huis staat vol met bloemen, veel oranje en herfstkleuren en dat is een fijne oppepper. En ook chocolade, dat helpt nog veel beter!
Het was al een 'slecht' jaar (vwb de blog) maar dat blijft dus voorlopig zo. Ik ga oefenen (in geduld hebben). Ook ga ik jullie blogs zeker bekijken en als ik genoeg geduld heb, dan ga ik ook een reactie typen. In slow-motion. Het typen met mijn linkerwijsvinger van dit berichtje kost al 15 minuten tijd. Minstens. Om het positief te zien, er is weer een kwartier om van een lange periode...;-).
