 |
| Baardman, man |
Lang geleden, in de 17e eeuw schreef iemand het lied:
‘Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baerden
zijn. Jan, Pier, Tjoris en Corneel, die
hebben baerden, die hebben baerden….’
Soms, heel soms hoor je het nog wel eens. Het lied is
uiteraard inmiddels gemoderniseerd, gesampled, gedubt, geremixt enzovoort.
Maar daar gaat deze blog natuurlijk helemaal niet over. Mijn
blogs gaan over vogels. Of vogelaars. Die vroeger heel vaak mannen met baarden
waren die weer en wind trotseerden op de fiets en met verrekijkers de mooiste
vogels ontdekten. Soms zie je ze nog wel eens, die ‘echte’ vogelaars. Maar ook
die worden schaarser en schaarser. En worden vervangen door snelle jongens (en
meiden) met hippe Smartphone’s, I-Phone’s en allerhande apparatuur waarmee je
vogels sneller, beter en mooier kunt doorgeven, horen, opnemen, waarnemen en
vastleggen.
Zelf zit ik in de verloren generatie ertussen, net niet oud
genoeg maar zeker niet jong en flitsend genoeg. Soms ben ik maar deels
enthousiast over al die moderne snelle middelen en heb ik momenten dat ik
verlang naar de heerlijke rust van het tijdperk vóór de GSM, de App’s en
iedereen die overal en altijd alles van elkaar weet. Ja, ik weet het, soms ben
ik een tuttebel. Een middelbare vogelaar, maar gelukkig nog zonder baard. Daar
ben ik dan wel weer blij om.
Voor mij geen Facebook of Hyves. Twitter dan weer wel (ja logisch, dát is een vogeltje), en
een mooie telescoop en een digitale camera. Tja, het blijft schipperen.
Wat mij terugbrengt bij de mannen met baerden die wilden
varen. Deze week ging ik op zoek naar Mannen met Baarden. En ik heb ze gevonden,
de Baardmannetjes. Het was zonder twijfel een middag in de top tien van mijn
'vogelcarriere'. Baardmannetjes zijn zó leuk. Zó behendig, zó sociaal, zó mooi,
zó inventief. En als ik ze hoor, het metaalachtige roepje ‘ting ting ting’, dan
maakt mijn hart een sprongetje: Baardmannetjes! De vrouwtjes heten ook
Baardmannetjes, dat is net zoiets raars als dat er mannelijke Nonnetjes zijn.
Maar daarover schrijf ik in een volgende blog.
Nu naar de Baardmannen, en -vrouwen!
 |
| Baardman, man |
De Baardmannetjes vliegen en foerageren in groepjes. Ze
foerageren in de winter graag op riet en ze eten de zaadjes van lisdodden. Behendig pluizen
ze de lisdodden uit om uit de pluizen de millimeter kleine zaadjes te vissen.
Wat er op de grond waait wordt ook dankbaar doorzocht en letterlijk
uitgeplozen.
 |
| Baardman, man |
 | |
| Baardman, vrouw |
 |
| Baardman, man |
Met een grijns van oor tot oor heb ik het razendsnelle
Baardmannen schouwspel gadegeslagen. En heel veel foto's gemaakt. Ik heb zelfs
gezegd dat als al mijn foto's mislukt zouden zijn, ik het niet eens erg zou
vinden. Gewoon omdat het zo leuk was om mee te maken hoe die slimme vogeltjes
zich gedragen en laten observeren. Gelukkig waren er heel veel foto's gelukt.
Die natuurlijk nog lang niet allemaal verwerkt zijn. Dat kost zeeën van tijd.
Misschien iets voor als ik écht oud ben....
Waar Baardmannetjes overigens in uitblinken (ook andere
vogeltjes zie je dat wel doen, maar bij Baardmannetjes zie je het vaak), is dat
ze in een spagaat tussen twee rietstengels hangen. Of ze hangen gewoon
ondersteboven. En ondertussen wordt er natuurlijk wel lekker doorgegeten.
 |
| Baardman, man |
 |
| Baardman, vrouw |
 |
| Baardman, man |
 |
| Baardman, man |
Ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik. Deze
tijd van het jaar met de huidige weersomstandigheden brengt vaak onverwachte en
mooie momenten. Dit was er één van. De volgende blog gaat over de
Zaagbekken-invasie in onze polder. Weer iets heel anders, maar ook bijzonder.
