Mannen met baerden

7 februari 2012

Baardman, man

Voor de ‘oudjes’ onder ons haal ik wat nostalgie naar boven. Dit keer een blog over mannen met baarden.

Lang geleden, in de 17e eeuw schreef iemand het lied:

‘Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baerden zijn.  Jan, Pier, Tjoris en Corneel, die hebben baerden, die hebben baerden….’

Soms, heel soms hoor je het nog wel eens. Het lied is uiteraard inmiddels gemoderniseerd, gesampled, gedubt, geremixt enzovoort.

Maar daar gaat deze blog natuurlijk helemaal niet over. Mijn blogs gaan over vogels. Of vogelaars. Die vroeger heel vaak mannen met baarden waren die weer en wind trotseerden op de fiets en met verrekijkers de mooiste vogels ontdekten. Soms zie je ze nog wel eens, die ‘echte’ vogelaars. Maar ook die worden schaarser en schaarser. En worden vervangen door snelle jongens (en meiden) met hippe Smartphone’s, I-Phone’s en allerhande apparatuur waarmee je vogels sneller, beter en mooier kunt doorgeven, horen, opnemen, waarnemen en vastleggen.

Zelf zit ik in de verloren generatie ertussen, net niet oud genoeg maar zeker niet jong en flitsend genoeg. Soms ben ik maar deels enthousiast over al die moderne snelle middelen en heb ik momenten dat ik verlang naar de heerlijke rust van het tijdperk vóór de GSM, de App’s en iedereen die overal en altijd alles van elkaar weet. Ja, ik weet het, soms ben ik een tuttebel. Een middelbare vogelaar, maar gelukkig nog zonder baard. Daar ben ik dan wel weer blij om.

Voor mij geen Facebook of Hyves. Twitter dan weer wel (ja logisch, dát is een vogeltje), en een mooie telescoop en een digitale camera. Tja, het blijft schipperen.

Wat mij terugbrengt bij de mannen met baerden die wilden varen. Deze week ging ik op zoek naar Mannen met Baarden. En ik heb ze gevonden, de Baardmannetjes. Het was zonder twijfel een middag in de top tien van mijn 'vogelcarriere'. Baardmannetjes zijn zó leuk. Zó behendig, zó sociaal, zó mooi, zó inventief. En als ik ze hoor, het metaalachtige roepje ‘ting ting ting’, dan maakt mijn hart een sprongetje: Baardmannetjes! De vrouwtjes heten ook Baardmannetjes, dat is net zoiets raars als dat er mannelijke Nonnetjes zijn. Maar daarover schrijf ik in een volgende blog.

Nu naar de Baardmannen, en -vrouwen!

Baardman, man

De Baardmannetjes vliegen en foerageren in groepjes. Ze foerageren in de winter graag op riet en ze eten de zaadjes van lisdodden. Behendig pluizen ze de lisdodden uit om uit de pluizen de millimeter kleine zaadjes te vissen. Wat er op de grond waait wordt ook dankbaar doorzocht en letterlijk uitgeplozen.

Baardman, man

Baardman, vrouw

Baardman, man

Met een grijns van oor tot oor heb ik het razendsnelle Baardmannen schouwspel gadegeslagen. En heel veel foto's gemaakt. Ik heb zelfs gezegd dat als al mijn foto's mislukt zouden zijn, ik het niet eens erg zou vinden. Gewoon omdat het zo leuk was om mee te maken hoe die slimme vogeltjes zich gedragen en laten observeren. Gelukkig waren er heel veel foto's gelukt. Die natuurlijk nog lang niet allemaal verwerkt zijn. Dat kost zeeën van tijd. Misschien iets voor als ik écht oud ben....  

Waar Baardmannetjes overigens in uitblinken (ook andere vogeltjes zie je dat wel doen, maar bij Baardmannetjes zie je het vaak), is dat ze in een spagaat tussen twee rietstengels hangen. Of ze hangen gewoon ondersteboven. En ondertussen wordt er natuurlijk wel lekker doorgegeten.

Baardman, man

Baardman, vrouw

Baardman, man

Baardman, man

Ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik. Deze tijd van het jaar met de huidige weersomstandigheden brengt vaak onverwachte en mooie momenten. Dit was er één van. De volgende blog gaat over de Zaagbekken-invasie in onze polder. Weer iets heel anders, maar ook bijzonder.