Vandaag, 10 weken en 3 dagen nadat ik mijn pols brak, heb ik voor het eerst weer vogels kunnen kijken in mijn eigen polder. Het was heerlijk en een enorme opsteker voor me. Al het harde en vele oefenen, de 3 x per week naar revalidatie/fysiotherapie/ergotherapie met soms 2 of 3 behandelingen achter elkaar, beginnen hun vruchten af te werpen.
Al weken hoor ik de Kolganzen die elk jaar in mijn polder overwinteren. Soms zag ik ze overvliegen en wat verlangde ik ernaar om weer eens ganzen te kijken, ringen te zoeken en gewoon om lekker in de polder vogels te kijken. Vanmiddag heb ik dat dus gedaan. Zo'n 1500 Kolganzen zaten langs de Hoofdweg. Al vrij snel kreeg ik een geringde gans in beeld. Op de zwarte halsring kon ik UT6 aflezen; een gans die begin maart 2019 geringd is in Brabant, vervolgens naar Duitsland en Polen vloog om in het november weer in Nederland terug te keren. Het was een nieuwe gans voor mij en verder is hij door andere lokale vogelaars nog niet afgelezen. Sneuper, doe je best. Ook zag ik nog een witte halsring, dat is meestal wel spannend en vaak een ring met een data logger. Ik heb ontzettend mijn best gedaan om de ring te kunnen lezen maar zelfs volledig inzoomen hielp niet, het was gewoon te ver weg.
Er zat een leuke groep Brandganzen, een Toendrarietgans, Grauwe ganzen en af en toe hoorde ik de melancholieke roep van een Wulp waarvan er enkele tussen de ganzen aan het foerageren waren. Veel Knobbelzwanen, een paar Holenduiven, Kauwen, Zwarte kraaien en een Buizerd. Fluitende Smienten, Meerkoeten en een Bergeend. Blauwe reigers en Grote zilverreigers. Echt mijn polder. De camera had ik meegenomen om 1 foto te maken (als het ging) om deze voor mij memorabele dag vast te leggen. Het werd een Grote zilverreiger. Niet bijzonder maar voor mij vandaag wel.
Grote zilverreiger (Ardea alba)
Toen ik thuiskwam was ik zo ontzettend blij dat ik zo'n anderhalf uur had kunnen vogelen dat ik denk dat ik licht gaf ;-). Het leven wordt heel langzaam weer leuk.
Natuurlijk, ik ben er nog lang niet maar gelukkiger dan vanmiddag tijdens mijn uurtje 'Birdfulness' heb ik me lang niet gevoeld. Laat 2020 maar komen!
Hierbij wil ik alle bezoekers bedanken voor de lieve, vriendelijke en moed gevende reacties op mijn vorige blog. Dank jullie wel! Het gaat helaas nog heel lang duren voor ik mijn hand /arm weer zal kunnen gebruiken maar onderstaande wens heb ik toch in elkaar weten te knutselen. Ik ben er misschien wat vroeg bij maar ik wens jullie allemaal een mooi 2020, met mooie waarnemingen, heerlijke wandelingen, bijzondere fotomomenten maar vooral veel natuurbeleving. Geniet ervan.
Geduld is een dubbel iets. Ik heb het als ik heerlijk ga vogelen of op pad ben. Ik heb het niet als ik verplicht iets niet mag, zoals nu. Op 17 oktober liet ik 's ochtends de hond uit, beetje dollen en toen struikelde ik en viel. Het was geen grote val maar wel een met grote gevolgen want mijn rechter pols bleek complex gebroken te zijn. En uiteraard ben ik rechtshandig :-S. Afgelopen donderdag hebben ze me geopereerd, daar moest ik dus al een week geduld voor hebben. Nu zit er een stalen T-pin in mijn pols / arm, twee 'ritssluitingen' met een rij hechtingen en nog kleine gaatjes. Revalideren moet bij een specialist voor handfysiotherapie in het ziekenhuis en gaat een paar maanden duren. Geduld is dus nodig. En dat moet ik ook hebben van de chirurg die wat ongeduldig reageerde op mijn vraag wanneer ik weer zou kunnen werken.
Ondertussen probeer ik elke dag maar een stukje te wandelen en ik amuseer me met de vogeltjes in de tuin die geduldig de zonnepitten lospeuteren uit de uitgebloeide zonnebloem.
Vogelen en zeker fotograferen gaat voorlopig niet, volgens de chirurg kan ik dit jaar wel afschrijven, zucht.
Het huis staat vol met bloemen, veel oranje en herfstkleuren en dat is een fijne oppepper. En ook chocolade, dat helpt nog veel beter!
Het was al een 'slecht' jaar (vwb de blog) maar dat blijft dus voorlopig zo. Ik ga oefenen (in geduld hebben). Ook ga ik jullie blogs zeker bekijken en als ik genoeg geduld heb, dan ga ik ook een reactie typen. In slow-motion. Het typen met mijn linkerwijsvinger van dit berichtje kost al 15 minuten tijd. Minstens. Om het positief te zien, er is weer een kwartier om van een lange periode...;-).
Vandaag was ik met Maria op pad. Zoals iedereen weet doen we dat wel vaker en enkele weken geleden waren we naar de Biesbosch waar Maria diverse foto's van heeft laten zien. Ik ben vaak niet zo tevreden met mijn foto's en maak er ook echt veel minder. 1 foto uit de Biesbosch vond ik toch wel leuk, die van de Visarend met hangende poten, wachtend op een vis.
Visarend (Pandion haliaetus)
Daar bleef het bij voor wat betreft de Biesbosch dus. De 8 Koereigers waren superleuk om te zien maar ik kreeg ze niet fatsoenlijk gefotografeerd.
Vandaag gingen we naar de Amsterdamse Waterleidingduinen, de AWD. Er was een zonnetje voorspeld maar dat bleef toch jammer genoeg uit (op een kwartiertje na dan). Ik had de macrolens op mijn camera geschroefd en dat was jammer toen de Damherten zich lieten zien. Maar zelfs met een macrolens kun je een Damhert fotograferen, al zal het met de telelens echt wel mooier zijn ;-).
Nou kwam ik niet per se voor de herten maar voor macrofotografie. Meestal heb ik dan ideeën in mijn hoofd van wat ik wil maar de ervaring leert dat dat zelden lukt. Maar goed, met een paar foto's ben ik toch wel tevreden. Het is een kleine selectie van de foto's die ik heb gemaakt want ik heb er veel weggegooid. Hieronder dus wat foto's van paddenstoelen waarvan ik meestal de namen niet weet op een enkele na. De namen onder de foto's heb ik deels met behulp van waarneming.nl uitgezocht maar zijn niet allemaal 100% zeker. Als iemand het beter weet dan hoor ik het wel. Het ging me ook meer om de sfeer en ik vond het echt jammer dat de zon het liet afweten want daardoor was het onmogelijk om sommige dingen uit te proberen. Ook de herfstkleuren zijn er nog niet. Desondanks was het wel heel gezellig en erg lekker om buiten te wandelen en een beetje te klooien met de camera. Hier dan enkele resultaten.
Gezoneerd elfenbankje (Trametes ochracea)
Gele trilzwam (Tremella mesenterica)
Mosklokje spec (Galerina spec.)
Mycena spec.
Mycena spec.
Mycena spec.
De Gele trilzwam hieronder was echt zo oranje, dat blijkt te kunnen. Een koningsgezind exemplaar.
Gele trilzwam (Tremella mesenterica)
Porseleinzwam (Oudemansiella mucida)
Mycena spec
Mosklokje spec.
Ik blijf het fotograferen van paddenstoelen moeilijk vinden en ik hoop dat het me ooit gaat lukken er iets creatievers mee te kunnen doen.
Gewone glimmerinktzwam (Coprinellus micaceus)
Echt Judasoor (Auricularia auricularia-judae)
Een blik over de duinen en zand was mooi en ook het hoefafdrukje dat op een hartje lijkt.
En hoewel niet zo bijzonder, toch wel mooi om zoiets piep-kleins wat groter in beeld te brengen.
Bedankt voor het lezen en bekijken van mijn blog. Ze verschijnen erg onregelmatig op blogger, net als ik zelf. Ik hoop erg op beter weer en kijk nu al uit naar volgend jaar lente ;-).
Natuurlijk, de titel van mijn blog is 'De Vogelkijker' maar dat doe ik ook nog steeds, dus daar is niets mis mee. Qua foto's ben ik wat meer de macrorichting op gegaan en ben daardoor nu ook de kleinere insectjes wat meer aandacht gaan geven. Maar ook vlinders en libellen laat ik als het kan nooit lopen, dat vind ik al heel lang leuk.
Anderhalve week geleden ging ik op zondag met Maria naar 'Kampina' in Brabant. We gingen speciaal voor beestjes, hoopten de Blauwe breedscheenjuffer te vinden en nog wat leuke (zweef)vliegen en wantsen. We begonnen echter zodra we uit de auto stapten met vogels :-). We zagen 2 Ooievaars en op mijn vraag, 'het zijn toch geen Zwarte ooievaars', keek Maria in haar kijker en zei: ...nou...... Mijn telescoop stond al naast de auto omdat ik weet dat ik spijt krijg als ik die niet meesleep. Dus richtte ik mijn telescoop snel op de vogels en werd helemaal gelukkig. Het waren 2 Zwarte ooievaars en daarmee was eindelijk, eindelijk een schaamsoort van mijn Nederlandse vogellijst geschrapt. Ik had ze al zo vaak gezien in het buitenland maar in Nederland wilde het maar niet lukken. De dag begon dus erg goed. Vervolgens pikten we een Wespendief mee die in het gebied rondhing, en diverse andere 'gewone' vogels.
Hierna gingen we wandelen en ons op de kleinere beestjes richten. Maria heeft er al diverse laten zien maar ik zet hieronder ook een kleine verzameling van foto's van onder andere die dag maar ook foto's die later in de week tot en met vandaag genomen zijn.
Blauwe breedscheenjuffer (Platycnemis pennipes)
Blinde bij (Eristalis tenax)
Doodskopzweefvlieg (Myathropa florea)
Gehakkelde aurelia (Polygonia c-album)
Kleine vuurvlinder (Lycaena phlaeas)
Pyjamaschildwants, nimf (Graphosoma italicum)
Na deze zondag kwamen er wat dagen met veel regen en wind Zo ook op woensdagavond rond 18:00 uur. Maar... op de regio groepsapp van de vogelaars kwam een melding binnen van een Steltstrandloper. Een Amerikaanse zeldzaamheid in de Waverhoek! Dat is min of meer in mijn voortuin. Ik liet alles voor wat het was en sjeesde naar de Waverhoek. Daar was ik niet de enige (het bleek dat de app met enige vertraging bij mij was binnengekomen). Opgewonden vogelaars liepen af en aan. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben met een grote groep diverse keren van west naar oost in het gebied gelopen omdat de vogel telkens naar een andere kant vloog. Dat had overigens niets met verstoring door vogelaars te maken. Het was ondertussen hevig aan het regenen en iedereen was doorweekt. Maar we kregen de vogel uiteindelijk allemaal mooi te zien. Geweldig. Het was een bijna volwassen vogel die nog een groot deel van het zomerkleed 'aanhad', waardoor de tekening (door de telescoop) dan ook echt mooi te zien was, bijna zoals hij ook in de vogelgids staat. Natuurlijk maakte ik een bewijsfoto. Het is een zeldzame dwaalgast uit Amerika en ik geloof dat het de 5e melding in Nederland was voor deze soort. De volgende dag vloog het beest nog rond en maakte een kort uitstapje naar een naastgelegen nieuw moerasgebiedje. Daar ben ik nogmaals gaan kijken en zo'n 200 andere vogelaars zijn die dag ook gaan kijken. Het beest zat vandaag nog steeds in de Waverhoek dus ik denk dat hij veel vogelaars een gelukkig moment heeft bezorgd. Voor veel vogelaars een droomsoort!
Steltstrandloper (Calidris himantopus)
Verder met de insecten. Er zijn soorten bij die een bizar en woest uiterlijk hebben zoals de, de naam zegt het al, Woeste sluipvlieg.
Woeste sluipvlieg (Tachina fera)
Woeste sluipvlieg (Tachina fera)
Maar ook onderstaande soort mag er wezen, hij is overigens heel klein maar met de macrolens zie je verrassende details.
Eriothrix rufomaculata
Tussen de planten in de tuin vond ik de rups van een Gele tijger, een nachtvlinder.
Gele tijger (Spilarctia luteum)
Ook in de tuin een Bosbijvlieg, mannetje. Met een close-up omdat je dan zo mooi de facetten in de ogen kunt zien.
Bosbijvlieg (Eristalis horticola)
Bosbijvlieg (Eristalis horticola)
Ik was verrast dat ik tijdens mijn zoektocht in het veld tegen een bijzonder beest aanliep: een Penseelkever. Nog nooit had ik er een gezien en ik vind hem echt heel fraai.
Penseelkever (Trichius fasciatus)
Dankzij de vondst van de rups van de gele tijger, trok ik mijn nachtvlinderbak na lange tijd maar weer eens tevoorschijn. Er zijn al aardig wat soorten in gekomen maar om daar mooie foto's van te maken is vaak lastig omdat de vlinders vaak in de kuilen van de in de bak geplaatste eierdozen zitten. Eén soort wil ik wel plaatsen omdat hij zo mooi vrij zat buiten de bak.
Oranje wortelboorder (Triodia sylvina)
Verder een leuke vangst van onder andere Lieveling, Stro-uiltje, Weegbreemot, Gewone grasuil, Bleke grasuil, Zuidelijke stofuil, Vlekstipspanner,Taxusspikkelspanner, diverse Grasmotten en Zwarte C-uil. Ik zal de bak voorlopig dan ook nog laten staan en hoop dan natuurlijk op een nieuwe of aparte soort.
Bedankt weer voor het kijken en lezen van de blog. Geniet van het mooie weer de komende dagen en mooie foto's en waarnemingen gewenst!
Eind juni waren mijn man en ik in Tsjechië. Na een tamelijk bewogen half jaar waren we er aan toe om even uit te rusten en te genieten van de stilte en de heerlijke omgeving. Beestjes, boeken en buiten. Het weer werkte fantastisch mee en ik ben alleen maar buiten geweest, heerlijk! De groente en het fruit konden we dagelijks uit de tuin eten en de vogels (met veel jongen) kwamen regelmatig meesnoepen.
In de tuin waren ook diverse insecten en dat was voor de verandering wel eens leuk om te fotograferen en te determineren. Ik begon met een Gouden tor die op een van de rozen zat.
Gouden tor (Cetonia aurata)
Dan de afdeling Zweefvliegen en dergelijke. Wat een namen hebben die beestjes. Regelmatig verbaasde ik me daarover. Zo heb je de 'Witte reus'... ik dacht aan wasmiddel.
Witte reus (Volucella pellucens)
Dan het 'Grote langlijf', de Witte (en de Gele-) halvemaanzweefvlieg, de Doodskopzweefvlieg (die namen begrijp ik overigens wel), de Snorzweefvlieg, de Blinde bij (kan gewoon zien), Hommelbijvlieg, Bandzweefvlieg, Puntbijvlieg en de Muurrouwzwever.
Doodskopzweefvlieg (Myathtopa florea)
Doodskopzweefvlieg (Myathtopa florea)
Hoewel je het hierboven op de eerste foto niet zo duidelijk ziet, zit op het schildje achter de kop een tekening die doet denken aan een doodshoofd. Op de tweede foto is het beter te zien
Gele halvemaanzweefvlieg (Scaeva selenitica)
Blinde bij (Eristalis tenax)
Snorzweefvlieg (Episyrphus balteatus)
De snorretjes zijn dus de snorvormige bandjes (model 'Zorro' las ik ergens) op zijn lijfje en zitten niet onder de 'neus'. Snorzweefvliegjes zijn vrij algemeen en lief, heel klein en schattig.
Witte halvemaanzweefvlieg (Scaeva pyrastri)
Witte halvemaanzweefvlieg (Scaeva pyrastri)
Grote langlijf (Sphaerophoria scripta)
Het woord grote is neem ik aan bedoeld om aan te geven dat het lijf in verhouding groot en lang is ten opzichte van de vleugels. Want groot is dit zweefvliegje niet, hij is slechts max. 10 mm.
Bandzweefvlieg spec. (Syrphus spec)
Muurrouwzwever (Anthrax anthrax)
Muurrouwzwever (Anthrax anthrax)
Dan in de categorie bijen en wespen de Honingbij, Blokhoofdwesp, Breedbandgroefbij, Rode wesp en de Grasbij. Om maar wat te noemen.
Blokhoofdwesp (Ectemnius spec.)
Rode wesp (Vespula rufa)
Breedbandgroefbij (Halictus scabiosae)
Grasbij ( (Andrena flavipes)
Grasbij ( (Andrena flavipes)
Honingbij (Apis mellifera)
Dit alles op een paar vierkante meter in de tuin. Een paar (2 dus) van die beestjes zijn inmiddels wel 'ingedaald' maar wat een klus is dat om die beestjes te onthouden en te herkennen. In eerste instantie gebruikte ik Obsidentify om te helpen determineren maar die zat toch wel vaak fout. Het determineren met behulp van het uploaden van de foto naar waarneming.nl gaf veel betere resultaten die ik vervolgens controleerde op internet. Als ik twijfelde appte ik Maria even om hulp te vragen, zij zit al langer in de beestjes en was een welkome aanvulling qua informatie.
Ik wil er nog even bij zeggen dat ik tot een paar jaar geleden een soort panisch was voor alles wat zoemde, vooral wespen joegen (en jagen) mij schrik aan. Door beter te gaan kijken heb ik ontdekt dat zoemertjes helemaal niet altijd eng zijn maar interessant om nader te observeren. En dat vind ik best een overwinning. Mijn wespenfobie zal wel nooit helemaal verdwijnen, ik ben er als klein meisje ooit eens op gaan zitten, mijn billen zijn jaaaaaaren dik geweest ;-).
De vlinderstruik deed wat hij moest doen en zorgde voor nog wat vlinders en een heidelibel.
Klein koolwitje (Pieris rapae)
Zwartsprietdikkopje (Thymelicus lineola)
Bloedrode heidelibel (Sympetrum sanguineum)
Op een heel warme dag ging ik een rondje vogelen. Ik begon een paar kilometer van huis bij een meer waar een kijkhut staat. Een kijkhut voor vogelaars, waar de kijkgaten groot zijn en op de juiste hoogte, de vloer geschikt is om een statief op neer te zetten en er informatiepanelen zijn met welke soorten je zou kunnen aantreffen. Daar zouden ze op menige plek nog wat van kunnen leren!
Na wat leuke waarnemingen van o.a. Kievit, Oeverloper, verschillende meeuwen, Dodaars, Tafeleenden, Roodborsttapuit, Paapje en 3 Grauwe klauwieren reed ik mijn rondje verder. Het was doodstil op de weg en bij mijn vaste kijkplekjes ook. Ik genoot van het zicht op de typische Tsjechische dorpjes met hun kenmerkende kerktorentjes.
Na een tijdje parkeerde ik bij een bruggetje waar het riviertje de Ohre onderdoor stroomt en waar zomers altijd Bosbeekjuffers vliegen. Ik zat heerlijk in de schaduw van de bomen te genieten van de Bosbeekjuffers die als elfjes boven het water dansten. Een IJsvogeltje vloog onder me door en in de verte hoorde ik de melancholische roep van een Kraanvogel. Dit alles werd begeleid door de continue zang van de Geelgorsen en de geur van Kamille maakte de idylle compleet.
Bosbeekjuffer (m) (Calopteryx virgo)
Bosbeekjuffer (v) (Calopteryx virgo)
Na ruim een uur te hebben genoten op dat heerlijke plekje ging ik weer verder. Een paar Gele kwikstaarten en Veldleeuweriken lieten zich horen.
Gele kwikstaart (Motacilla flava)
Verschillende Bruine kiekendieven joegen boven de velden die vol stonden met korenbloemen en ergens in de verte zag ik nog een ree grazen. De zon maakt mij altijd blij en dankzij dit alles voelde deze dag als een cadeautje.
En zo ging een heerlijke en ontspannen warme dag voorbij. Ik genoot met volle teugen en het gedicht dat bovenaan in de header van mijn blog staat, was zoals zo vaak weer waarheid, al was het dan niet 's ochtends vroeg.
Ik loop en zie, de stilte is nog niet verstoord
de ochtend dringt slechts langzaam door
oogstrelend en subtiel
Ik luister en weet, in de verte reeds gehoord
de zang van vogels streelt mijn oor
balsem voor de ziel.
Bedankt voor het lezen en kijken en het bezoek aan mijn blog.