Als je een deel 1 hebt, moet je natuurlijk ook deel 2 eens maken. Als ik eerlijk ben: de zin ontbreekt mij nogal eens om met blogger bezig te zijn. Om diverse redenen en soms zonder reden. Je kunt dat zomaar een tijdje hebben.
Iedereen die deel 1 heeft gelezen (en een reactie heeft achtergelaten), bedankt! Uiteraard vind ik dat leuk.
We gaan verder met onze reis op het mooiste eiland van Europa: Lesbos. Week 2.
Dag 8 de dag begint met.......
AUTOPECH!!! Ja hoor, het is toch weer gelukt om de traditie voort te zetten. 's Ochtends na het ontbijt laden we de auto in en wil ik hem wegrijden. Ik draai het sleuteltje om en... niks, grrrrr. Navraag leert ons dat iedereen in het hotel heeft gezien dat de lichten zouden zijn aan geweest, dat het zelfs gemeld is maar dat niemand wist van wie de auto was. Alle bekenden komen elkaar elke dag tegen maar op auto's letten ho maar ;-). Dat is zeker een tik van mij, want ik weet wel wie in welke auto rijdt. Ik word ondertussen nog een soort boos want ik wist zeker dat ik de lichten niet aan had gehad en ook wist ik zeker dat het lampje van de portieren uit was toen ik de auto afsloot.
De Griekse hotel klusjesman die alles kan, wordt erbij gehaald. Na wat gedoe met startkabels start de Jimny en tot mijn stomme verbazing zie ik inderdaad dat er lampen gaan branden en dat terwijl het lichtknopje niet aanstaat! Ik schud even mijn hoofd en dan valt het kwartje, het zijn de remlichten! Het derde remlicht grijnst me tegemoet en wil met geen mogelijkheid uit, wat ik ook probeer. Dan maar weer naar George.
George prutst wat aan de auto, zegt dat het iets met een sensor is die geactiveerd is door de hobbelige wegen maar dat het probleem verholpen is. Ik trap er niet zomaar meer in en druk op het rempedaal, laat weer los en de remlichten blijven weer vrolijk branden. Niks verholpen dus. George belt met een garage in Kalloni en stuurt zijn hulpje met onze auto weg om de sensor te laten vervangen. Over een uur mogen we de auto weer komen halen.
Dan gaan we maar een stukje wandelen in Skala zelf en zoeken naar de Boomkikkertjes die er moeten zijn. We vinden ze maar ze zitten best lastig en de foto is ook maar gewoon een bewijs dat ze er inderdaad waren.
Boomkikker (Hyla arborea)
Na een uurtje halen we de gerepareerde auto op en gaan vlinderen. Die foto's zijn al eens geplaatst dus ik beperk me tot enkele daarvan. Sommige soorten kun je best twee keer bekijken omdat ze zo mooi of bijzonder zijn. De Zuidelijke pijpbloemvlinder is er één van. Degene die wij zien is een beetje afgevlogen en je kunt de mooie rode stipjes op de achtervleugels helaas niet zien. Dat was vorig jaar wel anders....
Zuidelijke pijpbloemvlinder (Zerynthia polyxena)
Die van vorig jaar was heel mooi. Let op de rode stipjes, het lijken net lieveheersbeestjes:
Zuidelijke pijpbloemvlinder (Zerynthia polyxena)
Snuitvlinder (Pterostoma palpina)
Snuitvlinder (Pterostoma palpina)
Omdat we door de autopech best veel tijd zijn kwijtgeraakt beperken we ons verder tot een bezoekje aan de zoutpannen waar onder andere de Witvleugelsterns foerageren. Prachtige sterns zijn het maar ik vind ze met de systeemcamera lastig om vast te leggen. Uiteraard doe ik wel een poging maar geweldig wordt het niet. Nou ja, ik geniet toch wel van de fraaie vluchten en het foerageren.
Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus)
Witvleugelstern (Chlidonias leucopterus)
Een niet al te interessante dag maar ach, vervelen doen we ons nooit op Lesbos.
Dag 9 rijden we maar weer eens naar het westen van het eiland. Op een bepaald kruispunt van wegen vind je bijna altijd wel één of meerdere Izabeltapuiten. Dit jaar ook en wat werken ze mooi mee. Baltsvluchten worden gemaakt en er wordt ook braaf naast de auto geposeerd. Erg leuk. De dag blijkt later nog meer van die mooie momentjes te hebben.
Izabeltapuit (Oenanthe isabellina)
Izabeltapuit (Oenanthe isabellina)
Izabeltapuit (Oenanthe isabellina)
Izabeltapuit (Oenanthe isabellina)
We blijven wel een uur bij de Izabeltapuiten kijken, ze gaan ook maar door en het is zo leuk om te zien. Gelukkig waren we heel vroeg vertrokken en hebben we dus tijd genoeg. De volgende stop wordt iets verderop bij het klooster van Ipsylou. We parkeren de Jimny en gaan lopend de weg naar boven naar het klooster. We zien vooral weer veel vlinders en één daarvan blijkt een Wikkeblauwtje te zijn. Dat is een nieuwe soort voor ons!
Wikkeblauwtje (Polyommatus amandus)
Als we boven bij het klooster zijn lopen we een klein stukje de binnenplaats op en genieten even van het uitzicht. Ik blijf het bijzonder vinden dat er in zulk vulkanisch landschap zoveel groeit, bloeit en leeft.
De weg naar beneden biedt ook veel moois. De meeste waarnemingen zijn met de telescoop maar daardoor niet minder leuk. Waar we geen telescoop voor nodig hebben zijn de Slangenooghagedis en de Smaragdhagedissen.
Slangenooghagedis (Ophisops elegans)
Smaragdhagedis (Lacerta viridis)
We zijn heel tevreden met de mooie waarnemingen tijdens onze wandeling rond het klooster en besluiten dat volgende keer weer te doen, je ziet veel meer dan met de auto, dat is wel gebleken.
De weg naar het (al jaren gesloten) versteende woud levert een Steenuiltje op, altijd een leuke waarneming. Hij/zij zit zelfs op steen. Het 'kale' landschap op de achtergrond is fijn voor de foto en zorgt daarnaast voor veel voedsel voor de vogels, het blijft ongelooflijk maar is toch echt zo. Regelmatig zie je dan ook roofvogels jagen en duiken naar prooien en weer verschijnen met muis, slang of iets anders.
Steenuil (Athene noctua)
Steenuil (Athene noctua)
In de middag rijden we de kustweg van Sigri naar Eressos, de beruchte weg die dit jaar zo goed te rijden is dat je helemaal geen 4x4 nodig hebt (met een knipoog naar Maria). Toch zijn we wel blij met onze mini-jeep, de heerlijk hoge zit biedt veel voordeel en als er een kuil of gat is gaan we er veel gemakkelijker over of door.
Langs deze weg werken de vogels op prikkeldraad erg mee. Een jonge Grauwe gors zit onafgebroken te roepen om eten. Ik film een klein stukje om zijn roepje te kunnen laten horen. Niet heel indrukwekkend en het levert hem ook geen ouders met eten op.
Grauwe gors (juv), (Emberiza calandra)
Een Bruinkeelortolaan zit doodstil met eten in de snavel. Op deze foto zowel stukjes roestig als niet-roestig prikkeldraad, voor de afwisseling.
Bruinkeelortolaan (Emberiza caesia)
Het mooiste fotomoment is dat van een zingende Zwartkopgors op de roze hibiscus tegen een blauwe lucht. Het is bijna kitsch....
Zwartkopgors (Emberiza melanocephala)
Zwartkopgors (Emberiza melanocephala)
Wat een heerlijke en goed gevulde dag was dit!
Dag 10 blijft weer een dagje dichtbij 'huis' na de lange dag van gisteren. We bezoeken de Boomkikkertjes nog een keer en rijden daarna naar het Achladeri forest, de plek waar de Turkse boomklever te vinden is. We moeten dit jaar goed zoeken maar ook hier helpen oren, en vervolgens aanwijzingen van 'daar moet hij zitten', om hem te vinden. We vinden er zelfs 5. Twee volwassen vogels en drie jongen. Zoekplaatjes :-).
onscherpe Turkse boomklever (Sitta krueperi)
Turkse boomklever (juv.) (Sitta krueperi)
In het bos roepen ook Boomkruipers en ook die zien we, net als de Europese kanarie en heel veel Groenlingen en Vinken. Ook een Maskerklauwiertje komt nog voorbij. Dit bos is bij uitstek geschikt om op een hete dag een tijdje te verblijven. Heerlijk schaduw en een goede plek om te lunchen onder het gezang van de vogels.
Later doen we via Mesa, waar we een Waterral zien (alweer een nieuwe Lesbos soort), ons dagelijkse rondje zoutpannen maar dat zorgt niet voor iets nieuws. Wel zien we de Flamingo's wat beter vanuit de nieuwe kijkhut. De Kluten broeden trouwens tussen de Flamingo's en blijkbaar gaat dat prima.
Aan het einde van de middag gaan we naar onze Purperlibellen plek. Er zijn er genoeg en ze zitten vaak als 'zonnewijzer' met hun achterlijf naar de zon gericht. Als je rond 18:00 uur deze libellen opzoekt, zitten ze stil en zijn ze goed te fotograferen.
Purperlibel (vrouw) (Trithemis annulata)
Purperlibel (man) (Trithemis annulata)
Op deze plek barst het ook van de spinnen (die ik NIET op de foto zet) en van de sprinkhaantjes. Deze zijn prachtig om te zien en al zijn ze heel algemeen op Lesbos, voor ons zijn ze echt bijzonder.
Poecilimon mytilenensis
Niet veel foto's vandaag, het blijkt toch steeds moeilijker te worden om nog iets te fotograferen wat je nog niet eerder hebt gefotografeerd. Het blijft steeds meer bij kijken. Voor mij geen probleem en ik geniet volop, om een blog te maken is het soms wel lastig.
Dag 11
Aziatische steenpatrijs (Alectoris chukar)
Elk jaar is er wel een soort die fantastisch meewerkt. Dit jaar hadden we er meer dan één. Vandaag is het de Aziatische steenpatrijs. Ik had al eerder het geluk om hem goed te kunnen zien en fotograferen in vorige jaren maar Maria nog niet. We zijn dan ook helemaal een soort van euforisch als we op de weg naar Makara (de slechtste weg van Lesbos volgens mij waarbij een 4x4 wél heel erg nodig is), getok horen. En daar zit hij dan. Op een container zit een Aziatische steenpatrijs druk te tokken om een vrouw. We kunnen de vogel redelijk goed benaderen en hebben echt een 'yes' moment. Zo'n gaaf beest!
Aziatische steenpatrijs (Alectoris chukar)
De dag levert nog meer heerlijke waarnemingen op:
Dwergooruil (Otus scops)
Bij een kinderspeelplaatsje bij een schooltje zitten Dwergooruiltjes. Die mág je gewoon niet missen als je op Lesbos bent. Op dezelfde plek zit heel goed verstopt ook nog een Ransuil, dat is een soort die niet heel gewoon is voor Lesbos en het gevolg is dan ook dat er veel mensen komen en wij snel weg gaan ;-).
Natuurlijk pakken we nog een Bijeneter mee, hij zit er toch... Wat kunnen die toch venijnig kijken.
Bijeneter (Merops apiaster)
Het mooiste moment voor mij van deze vakantie is het moment dat we deze dag de zoutpannen uitrijden en een roofvogel zien. Een spannende. Een heel spannende. Vrijwel direct zie ik dat het niet een afwijkende Buizerd is maar een Arend, 6 vingers en niet al te groot. En hij heeft 'laarsjes'. Meerdere thuis geoefende kenmerken schieten door mijn hoofd. We zien een Dwergarend, mijn allereerste, zo cool!!!! Het lukt om foto's te maken en al zijn ze niet heel fantastisch ik ben er heel blij mee. Zelf ontdekken is toch het leukst en als je dan ook nog kunt bewijzen dat het écht waar is wat je gezien hebt dan tel je weer mee in vogelaars land. Vinden wij dat dan belangrijk? Ja, dat vinden wij soms wel belangrijk :-). We melden de Dwergarend meteen maar verder heeft helaas niemand hem gezien. Wat een super waarneming!
Dwergarend (Hieraaetus pennatus)
Dwergarend (Hieraaetus pennatus)
Dag 12 is een weinig spectaculaire dag. Ook wel logisch na gisteren. Het waait hard en mede daardoor vinden we niet de soorten waar we naar op zoek zijn. Het lukt wel om een niet al te schuwe Kleine zilverreiger op de foto te krijgen. Dat is altijd wel een dingetje, die beesten zijn niet normaal zo schuw. Zijn kuifje en sierveren wapperen vrolijk in de wind.
Kleine zilverreiger (Egretta garzetta)
Kleine zilverreiger (Egretta garzetta)
We vinden een Kleine tanglibel en alweer een Grote vos die zich wel heel mooi laat fotograferen, een mooi onbeschadigd exemplaar! Ook kunnen we een Oostelijke blonde tapuit vrouwtje op de foto zetten. Daar blijft het zo'n beetje bij.
Het is de laatste dag dat we de Jimny hebben en dus doen we nog één keer de rit naar het westen van het eiland. We doen het kloosterrondje nog een keer: we zien een vos over de rotsen sluipen, een paartje Blauwe rotslijsters met jongen, Griekse spotvogel, Rotsklevers, Smyrnagorsen, Hop en eindelijk de Rouwmezen en de Rotsmussen. Mét nest zelfs. Ik vind hem op gehoor, een ijl hoog zeurderig pieieieieieieiep. Het zien is telescoopwerk maar zó mooi. Ik zie zelfs het gele keelvlekje. Ook zien we weer heel veel mooie vlindertjes en het is de dag dat we de (voorlopig nog steeds) Zuidelijke luzernevlinder vinden.
Zuidelijke luzernevlinder (Colias sareptensis)
Aangekomen aan de kust bij Faneromeni zien en horen we echt veel: Wielewaal, Nachtegaal, Grauwe klauwier, Maskerklauwier, Roodkopklauwier, Kleine klapekster, Cirlgors, Baargrasmus, Grauwe vliegenvanger, Grote karekiet... De Scharrelaar waar we zo op hoopten schittert helaas door afwezigheid. Het is ook een moeilijke soort en lang niet elk jaar lukt het om hem te zien op Lesbos.
Waar we vervolgens heel blij mee zijn, zijn de waarnemingen en de foto's van de Fluiter en de Withalsvliegenvanger. Ook geen alledaagse Lesbos soorten.
Fluiter (Phylloscopus sibilatrix)
Withalsvliegenvanger (Ficedula albicollis)
Op de foto van de Withalsvliegenvanger heb ik een hoop moeten poetsen, dat is nog een beetje te zien maar het vogeltje komt zo tenminste tot zijn recht. Leuk beestje.
We rijden dit keer dezelfde weg terug en maken nog een stop op het 'Balkanbergfluiterweggetje'. Daar we zien we nog de Balkanbergfluiter (dûh), Zomertortel en Staartmeesjes. Veel nieuwe jaarlijstsoorten deze dag, ongelooflijk.
Terug in Skala brengen we de Jimny naar George en krijgen een Hyundai accent mee voor de laatste anderhalve dag. Dat is wel echt even wennen. Je zit zowat op straat voor je gevoel. Maar ach, het rijdt (en blijft rijden, jawel).
Dag 14 is de laatste volle dag van de vakantie. We doen nog een ritje naar het idyllische weggetje uit deel 1 maar dan maar tot de helft en weer terug. We vinden alweer een nieuwe jaarsoort: de Duinpieper. Ons vogellijstje is alle vorige jaren al ver voorbij dus we zijn stomverbaasd dat er nóg een nieuwe jaarsoort bij komt.
Duinpieper (Anthus campestris)
Duinpieper (Anthus campestris)
We zien twee Steenuiltjes en best veel Rotsklevers waarvan er weer een lief meewerkt.
Steenuil (Athene noctua)
Rotsklever (Sitta neumayer)
De klapper van de dag komt echter als we terug zijn in Skala en ons afsluitende rondje zoutpannen doen. We horen dat er een Terekruiter is gezien. Alweer zo'n vette soort! Diverse licht hysterische vogelaars zijn op zoek. We spreken de ontdekker van de Terekruiter maar de vogel schijnt erg vliegerig te zijn en is uit beeld. We blijven zoeken tot de zon ondergaat maar we vinden hem niet terug. Nu hebben we een missie voor morgenochtend vroeg, voor we naar het vliegveld gaan.
We zien en fotograferen nog wel wat andere vogels en met name twee Grielen en twee Vorkstaartplevieren zorgen nog voor een verrassing. De Vorkstaartplevieren zitten heeeeel ver weg, de Grielen ver weg. Maar het oog van dat beest is zo apart dat ik toch een foto plaats, het blijft een spannende soort.
Griel (Burhinus oedicnemus)
Bontbekplevier (Charadrius hiaticula)
's Avonds pakken we alvast de koffers in want we hebben tenslotte de volgende ochtend een missie: op zoek naar de Terekruiter!
Dag 15 begint met een vliegende start aan het ontbijt, snel, snel en hup naar de zoutpannen. We krijgen een melding dat de Terekruiter is gezien. De adrenaline doet zijn werk want nu willen wij hem ook nog zien. We rijden niet zo langzaam naar de kijkhut waar vanuit hij te zien moet zijn. We klimmen de hut in en ik zet de telescoop op en scan het schiereilandje in een verderop gelegen zoutpan af. En het is echt waar, ik zie hem ineens lopen, wat een sneaky beest. Zo snel mogelijk laat ik iedereen in de scoop kijken want het beestje sluipt telkens weg achter bosjes om vervolgens op een totaal andere plek weer tevoorschijn te komen. Maar we hebben hem. Wat een klapper om de vakantie mee af te sluiten!
Terekruiter (Xenus cinereus)
Voor Maria een lifer erbij, voor mij een nieuwe Lesbossoort en uiteraard een nieuwe soort op de jaarlijst die hiermee eindigt op 147 vogelsoorten. WoW!
En zo komt er een einde aan deze geweldige vakantie. Hij was overweldigend, zo veel hebben we gezien. Het was ook een heel gezellige en leuke vakantie, dankzij alle bekenden, de avonden aan de bar met de Engelsen, het heerlijke eten in het hotel en bij Sampo en last but not least dankzij het fijne gezelschap van mijn vogelmaatje Maria. Wat hebben wij een lol gehad. Dank je wel daarvoor!
Veel van jullie hebben ieder jaar mijn blogs over Lesbos bekeken en gelezen, inmiddels vergezelt Maria mij als ik het jaarlijkse bezoek aan Lesbos breng. Voor mij was dit jaar het negende jaar, voor Maria het derde. Zoals je dan wel kunt begrijpen wordt het ook steeds lastiger om een nieuw soort blog te maken, ik heb in mei een vlinderblog van vlinders op Lesbos geplaatst en nu zal ik een blog maken met verhaal en foto's verdeeld over twee keer: week 1 en week 2. Maria heeft al veel blogs gemaakt over onze vakantie op Lesbos en wij hebben uiteraard hetzelfde gezien en meegemaakt. Weliswaar zijn de foto's soms wat anders maar er zijn heel veel overeenkomsten.
Hieronder dan ook een samenvatting van de eerste heerlijke week. Volgend jaar wordt het het 10-jarig jubileum, voor mij dan :-). Ik heb ervoor gekozen om van elke dag enkele foto's en/of filmpjes uit te kiezen en die gaan in chronologische volgorde van dag 1 tm. dag 7. De blog is lang, vooral omdat ik het ook leuk vind om te schrijven wat we zoal meemaken.
De eerste dag komen we 's middags aan op het vliegveldje van Lesbos. Het grote voordeel van een klein vliegveld is dat je nooit op je koffers hoeft te wachten en je dus binnen no-time buiten staat. We pikken onze Suzuki Jimny op bij het vliegveld. Wel cool, voor het eerst in een 4x4 'jeepje'. Zullen we dit jaar geen autopech krijgen.....?
De Jimny en ik
We rijden via de zuid-oost kant van het eiland naar Skala en rijden maar 1 keer verkeerd, het begint dus voorspoedig ;-). In ons vertrouwde hotel, waar het een fijn weerzien is met alle bekenden, brengen we de koffers naar de kamer en trekken onze vakantiekleren aan. Heerlijk, eindelijk geen jas meer nodig, heerlijk zon en een graad of 27.
Na een uurtje vertrekken we om te gaan vogelen langs de Tsiknias rivier en bij de zoutpannen van Kalloni. We startten pas na 4 uur 's middags en vogelen tot we gaan eten bij Sampo. Daardoor profiteren we nog van mooi avondlicht.
Kleine klapekster (lanius minor)
Ralreiger (Ardeola ralliodes)
Temmincks strandloper (Calidris temminckii)
Op dag 2 rijden we meteen naar het westen van het eiland dat altijd garant staat voor speciale waarnemingen. Ons doel is een Poelsnip, voor ons beiden een nieuwe vogelsoort. Het is 'maar' zo'n 50 kilometer maar de reis duurt minimaal anderhalf uur. Uiteraard heeft dat te maken met stoppen onderweg omdat er mooie vogelplekken zijn langs de route, bijvoorbeeld de rotsformatie in de Lardia vallei waar we onder andere Rotszwaluwen en de Blauwe rotslijster zien, maar ook omdat er in Lesbos geen weg bestaat zonder bochten, in dit geval héél veel bochten. Onderweg zien we een rover, een speciaaltje in dit geval. Ik gooi de auto aan de kant en klim half uit het raam met de camera want we zien een Zwarte wouw. Die wordt niet heel veel gezien op Lesbos dus een (bewijs)foto is wenselijk. Dat is ook precies wat het wordt maar wij zijn blij met de waarneming. Deze roofvogel wordt lang niet elk jaar gezien.
In het westen gaan we eerst op zoek naar de Poelsnip die al enige dagen wordt gezien maar wel een lastige is en zich maar af en toe laat zien en dan bij voorkeur 's ochtends vroeg. Ik kan mijn geluk niet op als ik vrijwel direct na het neerzetten van mijn telescoop een randje afzoek en de Poelsnip heel sneaky uit de begroeiing zie sluipen. Wat gaaf zeg. Een aantal Engelse vogelaars profiteert mee van de telescoop en Maria en ik zijn heel blij met deze waarneming. Een lifer (nieuwe soort die je nog nooit ergens gezien hebt) op ons lijstje erbij. De dag is dus alweer geslaagd :-).
Grauwe klauwier, man (Lanius collurio)
Grauwe klauwier (Lanius collurio)
In hetzelfde gebied rijden we nog wat rond en we zien alle soorten klauwieren, vooral heel veel Grauwe klauwieren en Kleine klapeksters. We horen ook de Wielewaal zingen, een mooie begeleiding tijdens het genieten van onze vogelpassie.
Drakenwortel (Dracunculus vulgaris)
Als we later de kustweg van Sigri naar Eressos rijden (dat is dus een weg die bestaat uit stof, kiezels, kuilen en nog meer stof), stoppen we regelmatig. Bij een kapelletje staat bovenstaande plant: de Drakenwortel. Deze plant is niet alleen bijzonder door zijn enorm grote donkerpaarse bloemen maar ook door zijn geur, of liever stank. Hij schijnt een soort lijkengeur af te geven maar die heb ik gelukkig nog niet geroken. Wil je meer lezen over deze plant klik dan hier.
Kneu (Linaria cannabina)
Prikkeldraad is de spreekwoordelijk rode draad tijdens een vakantie op Lesbos; je ziet het overal en het is altijd roestig. Ook zitten er heel vaak vogels op en dát vinden we dan weer fijn!
Paapje (Saxicola rubetra)
Dag 3: de dag start voor mij met een wonder: er wordt een adulte Roze spreeuw gemeld bij de Tsiknias rivier en ik ga hem zien, echt waar!!!! Al 8 jaar een frustratiesoort voor mij dus we weten niet hoe snel we erheen moeten. Lang leve de Jimny waarmee je nou net iets harder over de barrelweggetjes kunt hobbelen. En we zien hem (of haar) inderdaad rond de Moerbeiboom en de overkant van de rivier heen en weer vliegen. Helemaal adult, roze met zwart, echt zó geweldig. De vakantie kan op dag 3 alwéér al niet meer stuk. Het beestje bleef overigens nog een aantal dagen ter plaatse en wij dachten, die foto maken we nog wel.... dat is dus niet gebeurd. Dus daarom moeten we volgend jaar... etc.
Vervolgens deze dag: de Zwarte Ibis, broedende Grielen, heel veel steltlopertjes en een Sporenkievit (zo'n lekkere soort en ik vind het zo'n chique vogel met zijn 'stropdas'). Jammer dat hij zo ver weg zat en we dus geen mooie foto's kunnen maken. Aan de andere kant, de 300 foto's van de Sporenkievit van 2014 zijn nog steeds niet uitgezocht... We zien ook de eerste Bijeneters. Behalve op een tak óók op prikkeldraad uiteraard.
Bijeneter (Merops apiaster)
Sporenkievit (Vanellus spinosus)
Zwarte ibis (Plegadis falcinellus)
Dag 4: Om een of ander duistere reden worden Maria en ik op dag vier bizar vroeg wakker, erg wakker. We beginnen te kletsen en begrijpen al snel dat we beter kunnen gaan vogelen voor het ontbijt om te profiteren van het ochtendlicht. Om iets na 05.00! uur rijden we richting de zoutpannen. Ochtenden zijn wondermooi op Lesbos, zo ook deze. Windstil, rust, veel vogels en mooi licht. Een groep Zwarte ooievaars foerageert best dichtbij (dat maakt het filmen lastiger maar vooruit). In het groepje ook een juveniele, nog helemaal bruine vogel.
Behalve de Ooievaars zijn en er ook veel Kemphanen. Ik heb niet zoveel met Kemphanen maar 1 foto in mooi licht mag.
Kemphaan (Philomachus pugnax)
Voor mij blijven Steltkluten bijzonder, al heb ik ze nog zo vaak gezien. Elk jaar weer geniet ik van deze ranke, slanke vogels met de fraaie lange benen. Want zeg nou zelf, dit zijn geen poten maar benen en nog knappe ook.
Steltkluut (Himantopus himantopus)
Na onze ochtendsessie ontbijten we in het hotel om vervolgens een nieuw stukje Lesbos te gaan ontdekken. Het blijkt een bijzonder idyllische tocht met op elk struikje of bosje wel een vogel, het kan niet op en het lukt voor het eerst om een Kortteenleeuwerik op de foto te zetten. Van achteren, dat dan wel weer.
Kortteenleeuwerik (Calandrella brachydactyla)
Het landschap en het uitzicht zijn ook prachtig. Bij een kapelletje (daarvan zijn er heel veel op Lesbos) stoppen we en zien we door de telescoop Braamsluipers met jongen, de Kleine zwartkop, Grauwe klauwieren, Maskerklauwieren, Cirlgors, Slangenarend en nog veel meer. Maar een uitzichtplaatje is ook mooi.
Idyllisch plekje
Het einde van deze mooie tocht eindigt wel een soort spannend. We zien op de kaart dat we een soort rondje kunnen rijden, weliswaar op stof met gruisweggetjes maar tot aan de kapel was de weg redelijk goed. Dus waarom het rondje niet afmaken?
Ik weet nu waarom we dit rondje de volgende keer inderdaad NIET afmaken. Ik ben niet bang achter het stuur maar in Lesbos zijn ze goed in het opzoeken van je grenzen. Onze route, of rondje, eindigt in een plaatsje. Dat hadden we al gezien op de kaart. Wat je niet ziet op de kaart is dat je stijl omhoog het dorpje inrijdt op een kinderkopjesstraatje dat zo smal is dat er aan beide kanten net een centimeter tussen de muren en de auto overblijft. Ik zet mijn verstand op nul, de auto in de eerste versnelling en geef gas. Op een muur naast mij passeren we een Zuidelijke aurelia (vlinder), die net tussen de auto en de muur past. Ik wil nog remmen want vette en nieuwe soort maar mijn verstand heeft gelukkig toch de overhand. Maria kleeft aan het dashboard maar alles gaat goed en we belanden in het 'centrum' waar de plaatselijke oudere mannen op een terras aan hun dagelijkse vergadering zitten. Onder luid applaus en geroep worden we met duimen omhoog verwelkomd. Dan moet ik toch wel weer heel erg lachen ondanks de eerdere stress. We vragen in ons beste Grieks naar de weg naar Kalloni en de mannen helpen ons om via een iets minder smalle straat het dorp uit te komen.
Het is wel een beetje erg, maar vrouw zijn en blond (lang) haar hebben, helpt. Voorlopig laat ik het dus nog maar een tijdje zo. Na deze middag zijn we weer een, 'hoe spannend is autorijden op Lesbos', ervaring rijker!
Dag 5: De Kroeskoppelikaan.
Dag vijf is de dag van de Kroeskoppelikaan en de Bijeneters. Ook een dag met veel vlinders maar die staan in de eerdere blog. De Kroeskoppelikaan zit steeds aan de voor ons verkeerde kant van de zoutpannen. De kijkhut ter plaatse is niet geschikt voor mensen onder de 1.80 m. en ik ben slechts 1 meter 65. Het licht is ongunstig en de afstand veel te ver. We besluiten dus om een heel eind te lopen langs de zoutpannen tot we niet verder kunnen om zo de Kroeskoppelikaan iets beter te kunnen zien. Dat lukt. Het slagschip, want groot is hij, staat zich op een rotsje te poetsen. Om hem heen staan de Flamingootjes (wat zijn die ineens klein). Na een paar minuten laat de pelikaan zich in het water zakken en zwemt tussen de Flamingootjes door van ons af. Ik ben gelukkig zo snugger om de filmfunctie van de camera te gebruiken zodat ik toch nog iets herkenbaars kan laten zien.
Kroeskoppelikaan (Pelecanus crispus)
Ondertussen zijn wij beiden weer zeer tevreden want de soorten stromen achter elkaar binnen. We zien krombekstrandlopers en Breedbekstrandlopers. Met name de laatste soort is weer een speciaaltje. Het is dan ook echt fijn dat we telescopen hebben zodat we ze kunnen zien, zonder was dat zeker niet gelukt.
Bijeneter (Merops apiaster)
Bijeneter (Merops apiaster)
Bijeneter (Merops apiaster)
Bijeneter (Merops apiaster)
We ontdekken ook een voor ons nieuwe soort wants m/v. Uiteraard zien we die de rest van de vakantie overal. Zo gaat dat als je eenmaal iets hebt ontdekt.
Graphosoma semipunctatum
Dag 6: De dag begint al met regen aan het ontbijt en het gaat flink tekeer. Tussen de bergen weerkaatst de donder en het water valt met bakken uit de lucht. We lopen een beetje met onze ziel onder onze arm want wat moet je met zulk weer? Ik breng eerst maar een bezoek aan de bakker en sla wat niet-verantwoord eten in. Bladerdeeg is erg favoriet bij de bakker, dus zwicht ik maar weer eens voor zoete en hartige bladerdeeg 'dingen'. Terug in het hotel besluiten we om toch maar te gaan auto-vogelen, de regen is inmiddels wat minder hevig en van binnen zitten worden we niet blij.
We rijden naar de zoutpannen waar wat steltlopers in de regen staan te staan maar ook wordt er gefoerageerd. De regen brengt best wat naar boven en is goed voor de natuur. De mooiste waarneming is de Zwarte ooievaar die dichtbij wat heen en weer drentelt voor een betonnen buis met een houten paal die uiteraard de achtergrond van de foto verpest. Wel mooi is dat je goed kunt zien dat het regent maar ook dat de Zwarte ooievaar van die mooie kleuren in zijn donkere veren heeft.
Zwarte ooievaar (Ciconia nigra)
De Steltkluut op de foto is een mannetje, dat kun je zien aan het diepe zwart, vrouwtjes zijn vaak wat valer of meer bruinzwart.
Steltkluut, man (Himantopus himantopus)
Verder zien we voor het eerst in een week een gewone ooievaar, twee zelfs. Best apart dat je vaak veel meer Zwarte ooievaars ziet dan gewone. De rest van de dag is, op een waarneming van een Klein waterhoen (dat is echt wel cool en goed gevonden door Maria), nauwelijks spannend. De foto van het Klein waterhoen is niet om aan te zien maar omdat het praktisch nooit lukt om deze soort op de foto te krijgen, zeker niet een adulte man zoals hier, laat ik hem toch zien. Het is een geheimzinnige soort en het is altijd weer leuk als het lukt om er een te zien.
Klein waterhoen (Porzana parva)
Dag 7 is de laatste dag van de eerste week die, zoals altijd, omgevlogen is. We zijn enorm tevreden met de 125 verschillende vogelsoorten en de 20 vlindersoorten die we tot nu toe gezien hebben en we hebben nog niet eerder zo'n goed jaar meegemaakt. En dan hebben we nog een hele week te gaan dus hoe leuk gaat het nog worden?
Alwéér een kapelletje
Ons doel is om vandaag vooral te gaan vlinderen in het zuid-westen van Lesbos. We kennen daar een erg mooi plekje en de route er naar toe brengt vaak ook leuke vogelsoorten met zich mee. We rijden langs de zuid-west kust richting Agra langs bovenstaande kapel. De weg naar Agra is er een die voor een groot deel vooral bestaat uit haarspeldbochten. Het vulkanische landschap dat er vaak zo ruig en verlaten uitziet herbergt ontzettend veel verrassingen. Op en in de rotsen broeden vogels zoals de Smyrnagors en de Rotsklever.
Rotsklever (Sitta neumayer)
Rotsklever (Sitta neumayer)
Na een haarspeldbocht vliegt er ineens een rover vlak boven ons, ik rem en 'parkeer' de auto weer langs de kant en hang weer uit het raam. Een heel donker gekleurde Buizerd komt over ons heen vliegen. Een prachtige vogel die ons ook nog een beetje op een dwaalspoor zet maar het is toch echt een 'gewone' Buizerd. Wel een bijzonder mooie vind ik.
Buizerd (buteo buteo)
We komen voor we bij onze vlinderplek komen nog een Griek op een ezeltje tegen, je ziet het af en toe nog op Lesbos en ik vind het zó leuk. De man heeft wel in de gaten dat wij hem op de foto willen zetten en zit stiekem te lachen. Een leuk moment.
De foto's van onze vlindertocht staan in de vlinderblog. Die missie was absoluut geslaagd.
Als we aan het einde van de middag terugkomen bij de zoutpannen vinden we onze eerste Rosse Waaierstaart. Het is een soort nevelig en toch heel licht. De vogel zit net te ver weg maar ik vind het plaatje toch wel een apart sfeertje hebben. Daarmee eindigt onze eerste week op Lesbos en dus ook deze lange blog. Voor de oplettende lezer: we hebben nog geen autopech gehad...
Rosse waaierstaart (Cercotrichas galactotes)
Rosse waaierstaart (Cercotrichas galactotes)
Voor wie het helemaal heeft volgehouden tot het einde: tof! Bedankt voor je bezoek en eventuele reactie. Een blog over de tweede week volgt, al weet ik niet precies wanneer :-).
