Gelukkig Pasen :-)

Steltkluut (Himantopus himantopus)

Ondanks het zeer matige weer, buien en wind, zei ik na het ontbijt tegen mijn man dat ik toch maar ging vogelen in mijn voor- en achtertuin (voor wie het nog niet weet; ik bedoel dan de Waverhoek en de Groene Jonker). Ik heb echt een 'Steltkluutgevoel', zei ik. En voorgevoel moet je gewoon niet negeren ;-). Eerst ging ik naar de Waverhoek waar ik mijn eerste Zomertalingen van dit jaar zag. Verder werd ik vooral erg verregend maar het was toch wel erg leuk om zoveel (parende) Kluten te zien, veel Zwarte ruiters en twee Groenpootruiters. Ook liep er een eenzame Kleine plevier. Ik zag er mijn eerste Boerenzwaluwen foerageren dus ik werd heerlijk vrolijk van het vogelen. De Rietzangers baltsten en maakten parachutevluchtjes en een Blauwborst liet zich van zijn mooiste kant zien.

Bij de derde bui ging ik terug naar de auto en reed naar de Groene Jonker. Een blik op buienalarm gaf aan dat het de komende uren droog zou blijven dus het zag er goed uit. Dat de virtuele wereld er anders uitziet dan de echte merkte ik na vijf minuten want de volgende bui kwam over me heen maar ik liet me niet uit het veld slaan.  Als je Snor, Rietzanger, Blauwborst, Rietgors en Kwikstaart hoort tijdens het schuilen dan wil je wel even wachten. Daarnaast was ik vast van plan een heel rondje Jonker te lopen.
Op de eerste hoek waar altijd leuke dingen te zien zijn, plantte ik mijn scoop neer. Ik scande van links naar rechts en zag een Casarca. Dat is zeker geen alledaagse soort in de Jonker dus meldde ik hem in de regio-appgroep. Vervolgens genoot ik van heen en weer rennende Bontbekpleviertjes, een Kleine strandloper, Bonte strandlopers en heel veel soorten eenden. De Visdieven en de Kokmeeuwen schreeuwden dat het een lieve lust was en minstens 1000 Grutto's maakten af en toe mooie vluchten. De melancholische roep van de 4 aanwezige Wulpen maakten het 'vogels-kijken-is-geluk' gevoel helemaal compleet.

Enige tijd later stopte ik in een bochtje en zette de scoop neer, eigenlijk een plek die nooit echt spannend is vanaf de kant waar ik keek. Ik keek in mijn scoop en zag.... een Steltkluut! Ik zei het al: een voorgevoel moet je niet negeren. Uiteraard weer de appgroep ingelicht en toen een klein stukje omgelopen zodat ik de Steltkluut beter kon zien. Ondertussen dacht ik een tweede exemplaar gezien te hebben. Dat klopte. Voor een niet-vogelaar denk ik dat het euforische gevoel dat je krijgt bij zulke waarnemingen niet te begrijpen is. Niet dat het uitmaakt maar omdat ik dat gevoel wél krijg, had ik dus een heel mooie eerste paasdag op deze manier!
Mijn camera haalde ik onder mij jas vandaan (dat is dan weer een voordeel als je jas veel te wijd is geworden omdat je bent afgevallen, de camera kan eronder als het regent). Eén van de dames Steltkluut liet zich op wat afstand nog fotograferen. Het zijn geen 'Lesbos-dichtbijfoto's' maar dat mag de pret niet drukken.

Steltkluut (Himantopus himantopus)

Ondertussen kwam Paul naar aanleiding van de app die ik had gestuurd gezellig bij me staan en samen keken we nog wat verder. Ik vond het jammer dat ik geen Zwarte sterns zag maar toen ik bijna weg was, belde Paul mij dat hij ze net had zien overvliegen dus ging ik nog maar even terug. Inderdaad zag ik even later een groepje foeragerende Zwarte sterns tussen de Visdieven. Ook de Gele kwikstaart fleurde de grijze dag mooi op.

Om nog een foto toe te voegen zet ik hieronder nog even een Graspieper van vorige week, die bleef zo lief zitten in het zonnetje.

Graspieper (Anthus pratensis)

Iedereen een gelukkig Pasen gewenst en bedankt voor het bekijken en lezen van mijn blog!