Januari

Januari

Op 1 januari gingen Maria en ik vogels kijken. We deden, zoals inmiddels al enkele jaren, een informeel wedstrijdje met onze lieve en geweldige vogelvrienden Ruth en Eugène uit Heesch. Zij vogelen nog maar een paar jaar maar gaan met sprongen vooruit in vogelkijkend Nederland. Dit dankzij hun scherpe blik en fanatieke en enthousiaste houding (uiteraard was het zonder enige bijsturing van Maria en mijn kant niet zo gelopen maar dat terzijde ;-)).
Wie ziet vandaag de meeste soorten vogels, onze vrienden ui Brabant of wij? Uiteraard won Brabant want wij keken tegen mistbanken en regen aan. Het werd dus autovogelen in de omgeving en ondanks de slechte weersomstandigheden hadden we toch wel een aantal leuke vogelsoorten op de eerste dag van het jaar. Een daarvan was de IJsvogel, dat was zelfs bijna mijn allereerste waarneming die ochtend toen ik de hond uitliet. Best tof!

Niet deze ijsvogel maar een andere in de polder liet zich later fijn vanuit de auto fotograferen, dat was lang geleden voor mij.

IJsvogel (Alcedo atthis)

IJsvogel (Alcedo atthis)

Vervolgens kon ik 2 weken niet vogelen vanwege een beknelde zenuw tussen mijn nek en bovenrug en een val tijdens de ijzel die de herstellende nek/rug weer om zeep hielp. De enige uitzondering die ik heb gemaakt was een ritje naar twee door vogelvriend Kees gevonden Roodhalsganzen. Dát kon ik toch niet voorbij laten gaan. Ze lieten zich fotograferen op afstand, dus meer dan een bewijsplaatje kreeg ik niet maar het was voor mij even een heerlijk uitje en de zon scheen ook nog eens. Ik voel mezelf inmiddels wel een beetje een prutsvogelaar want jarenlang vond ik de eerste Roodhalsjes in de regio en voor het tweede jaar lukte het me niet. Niet dat het belangrijk is maar mijn reputatie is wel aan gort ;-).

Roodhalsganzen (Branta ruficollis) tussen de Kolganzen

De manueel therapeut was ondertussen flink aan de slag geweest met mijn lijf en gelukkig was ik in elk geval van de ergste klachten af en konden we vorige week zondag naar de Biesbosch. 

Soms doen Maria en ik een, wat wij noemen, ‘trage twitch’. We gaan dus wel speciaal naar een soort rijden maar doen dat pas als de echte fanatiekelingen al geweest zijn en proberen dat ook altijd te combineren met gewoon lekker vogels kijken. Nu is de Biesbosch een geweldig vogelgebied dus konden we de twitch inderdaad combineren met gewoon relaxed vogelen. De bijzondere vogel betrof een Mongoolse pieper. Een vogel die normaal voorkomt in, je raadt het al, Mongolië en omstreken. Een dwaalgast dus.
Het beestje vloog luid roepend over me heen en ging vervolgens een stukje verderop heerlijk foerageren in het gras. Tja, foto’s….

Mongoolse pieper (Anthus godlewskii)

Mongoolse pieper (Anthus godlewskii)

Verder genoten we van de vele fraaie vogelsoorten die de Biesbosch rijk is. Van Grote zaagbek tot Nonnentje en van Roerdomp tot Wintertaling. De foto’s van deze soorten komen uit mijn archief want op deze dag hebben wij niet gefotografeerd. Nagenoeg alle vogels zagen we door de kijker of telescoop op afstand maar genieten was het in het mooie winterweer. 

Roerdomp (Botaurus stellaris)

Roerdomp (Botaurus stellaris)

Grote zaagbek (m) (Mergus merganser)

Nonnetje (v) (Mergellus albellus)

Wintertaling (m) (Common teal)

Op weg naar huis reed ik langs mijn Steenuiltje. Inmiddels schemerde het een beetje en zag ik het uiltje al loerend uit de kast kijken. Even later kwam hij uit de kast (…), ging op z’n wilgje zitten en riep ook nog eens. Het is geen fantastische foto maar het sfeertje vond ik wel wat hebben.

Steenuiltje (Athene noctua)

Een ander Steenuiltje vond ik elders in de polder, ook weer tijdens een grijze maandag. Evenals een Watersnip die langs de ijsrandjes in de sloot aan het pikken was.

Steenuil (Athene noctua)

Watersnip (Gallinago gallinago)

Om januari af te sluiten met een ‘supertrage twitch’, reden Maria en ik gisteren naar Noordwijk waar al bijna 2 maanden zeldzame Dwerggorsjes rondhangen. Gorzen zijn leuk, althans dat vind ik. Dwerggorzen zijn leuk, lief, klein en schattig en heel mooi. Deze twee zaten prachtig in de veren, alle tinten bruin en alles wat er tegenaan hangt en het fraaie ‘gorzenbandje’ langs het wangetje. Alles klopte en ik kan er lyrisch van worden. In een heerlijk ruig en rommelgebiedje zaten de beestjes heerlijk te foerageren en af en toe naar elkaar te roepen. Op dat moment was het nog droog en omdat de prachtige vogeltjes heel benaderbaar waren, konden we ook nog foto’s maken. Dat is wel erg leuk voor de herinnering aan zo’n moment.

Dwerggors (Emberiza pusilla)

Dwerggors (Embiriza pusilla)

We reden vervolgens weer richting De Ronde Venen maar wel via Aarlanderveen waar we wat ganzen wilden bekijken. Onderweg zagen we een jagende Blauwe kiekendief, heel veel Torenvalkjes, Wilde zwanen, Buizerds op palen en ga zo maar door. Bij de ganzengroep aangekomen speurden we door de telescoop de groep af. We waren op zoek naar een Kleine rietgans die we niet vonden maar dat gaf helemaal niet want Maria deed de ontdekking van de dag: een Dwerggans!!! Dat is dus gewoon een supervondst! Dwergganzen komen, zeker in onze regio, maar heel weinig langs. Maria (en ik) stond(en) zwaar te grijnzen en ik meldde de vondst op de regio-app groep. Op dat moment kwam vogelaar Luuk bij toeval aanrijden. ‘Nog iets leuks te zien?’, is dan meestal de eerste vraag. Waarop ik antwoordde dat als hij een Dwerggansje leuk genoeg vond…

Dat vond hij! Drie seconden later stond Luuk dan ook in de telescoop te kijken en te grijnzen. Leuk is dat als je iets ontdekt waar anderen zo blij van worden. Nu zijn vogelaars uiteraard geen gewone mensen maar toch…
Ook vogelkennis Bertus kwam na de melding naar ons toe rijden om het Dwergje te bekijken. Hij had een aantal jaren geleden op exact dezelfde plek ook een Dwerggans gezien. Dezelfde? Niemand kan het zeggen. Dat het een heel gave afsluiting van deze vogeldag was, dat is voor mij wel zeker. Het is heerlijk als je een (vogel)maatje hebt waarmee je zoveel samen kunt doen, delen en genieten.

De foto van de Dwergganzen hieronder komt ook uit mijn archief omdat de gans van gisteren te ver weg zat om foto’s te maken. Je kunt wel mooi de kenmerken zien van de Dwerggans: de ver doorlopende witte kol, het gele oogringetje en de kleine snavel. Ook hebben Dwergganzen minder donkere strepen op hun buik dan kolganzen.

Dwerggans (Anser erythropus)

Nu is januari alweer bijna voorbij dus meer vogelen in deze maand wordt het niet. Ik verlang naar de lente, zowel werk- als vogelkijkend gerelateerd. Ik zeg maar steeds tegen mezelf dat het over 2 maanden zover is en ondertussen nemen we het zoals het komt.

Allemaal bedankt voor het lezen en kijken en tot de volgende ‘trage?’blog ;-).