Dudeljo-ho klinkt zijn lied..... Op stap in noord Nederland.

Terwijl ik gekscherend een opmerking maak dat het weer een poëtisch blogje gaat worden, zijn mijn drie mede waarnemers niet minder euforisch. We staan in de zon in het Woldlake bos naar een net uitgeslopen Groene Glazenmaker te kijken terwijl een Wielewaal vlak boven ons hoofd zijn Dudeljo laat horen. Best wel een moment om even poëtische gedachten door je hoofd te laten gaan.

We, dat zijn Maria, Peter, Robert en ik. Eén- of tweemaal per jaar gaan we op stap. In ons hart zijn we allemaal vogelaars maar in de zomer kijken we ook graag naar vlinders en libellen. De twee bestemmingen die we uitgezocht hebben zijn het Woldlake bos voor de libellen en het Fochteloërveen voor vlinders en misschien nog vogels.

Peter hoort de Wielewaal als eerste en roept ons terug naar de auto als we het Woldlake bos net zijn in gelopen. Prachtig horen we de Wielewaal zingen en af en toe roepen. Dit is een gave start. Het Woldlakebos komt zijn belofte van mooie libellen meer dan na. Boven en langs een slootje vol met krabbenscheer, zien we libellen en juffers af en aan vliegen. Het begint al meteen goed met een ROOD vrouwtje Vuurlibel (dacht ik in de vorige blog nog dat de vrouwtjes altijd geel waren....... niet dus).

Vuurlibel (Crocothemis erythraea)

We zien met name heel veel razendsnel langs flitsende libellen met een mooi glanzend lijf. Er worden hier zowel Metaalglanslibellen als Gevlekte Glanslibellen gezien. Wij volgen de glanzende lijfjes van links naar rechts, van boven naar onder en van voor naar achter. Precies 3 seconden gaat er een zitten en Maria is zo gelukkig om een foto te kunnen maken van de Gevlekte glanslibel.
De Metaalglanslibellen die er in grote aantallen rondvliegen zijn (voor mij) min of meer onfotografeerbaar. Het resultaat ziet er dan ongeveer zo uit:

Metaalglanslibel (Somatochlora metallica)

 Voor goede foto's, zoek bij Google afbeeldingen ;-).

Gelukkig voor ons zijn er nog enkele libellen die zich een beetje redelijk laten fotograferen. Alhoewel ik niet helemaal tevreden ben over de onderstaande foto's van de Gevlekte Witsnuitlibel, ben ik er wel blij mee omdat ik ze nog niet op de foto had. Bij deze libel is de naam eens gewoon logisch: hij heeft vlekken en zijn snuit is wit. Dat geeft de burger moed.

Gevlekte Witsnuitlibel (Leucorrhinia pectoralis)

Gevlekte Witsnuitlibel (Leucorrhinia pectoralis)

In het riet en het krabbenscheer hangen tientallen libellenhuidjes. Met behulp van Peter lukt het me om in een onmogelijke positie twee huidjes te pakken. Die worden later in de week gedetermineerd. Bij één van de huidjes hangt een net uitgeslopen Groene Glazenmaker en ik hang er letterlijk met m'n neus bovenop. Maar wel 10 centimeter boven de sloot in min of meer horizontale positie. Geen ideaal fotomoment. Terwijl iedereen foto's maakt van de Groene Glazenmaker, die overigens alleen voor mij een nieuwe soort is, krabbel ik weer terug en overeind. De libel vindt het wel mooi geweest en is genoeg opgewarmd en vliegt weg. Tja, gelukkig heb ik de herinnering nog.

Aan de andere kant van het pad fladderen vlindertjes: het Groot Dikkopje, het Koevinkje (ook hier bezorgt die naam mij weer hoofdbrekens) en het Bruin Zandoogje.

Groot dikkopje (Ochlodes sylvanus)

Koevinkje ((Aphantopus hyperantus)

Bruin Zandoogje (Maniola jurtina)

Ook de tijd vliegt voorbij en om 14.00 uur besluiten we om maar eens richting het Fochteloërveen te rijden. Onder begeleiding van de dudeljo-ho-ende Wielewaal en de zingende Geelgorsen wandelen we nagenietend van onze waarnemingen naar de auto. Een kleine Karekiet en de Matkop doen ons uitgeleide als we wegrijden.

Bij het Fochteloërveen begint het feest opnieuw. Net als we het gebied in willen lopen, landt er een Geelgors vlak voor mijn neus. Ik roep: "ho, stop, wacht, niet bewegen". Peter en Maria verstijven achter mij terwijl de Geelgors op ons toe komt gelopen. Wat een geluk dat we net alle drie onze telelenzen hebben gepakt omdat we op (roof)vogels hoopten. Deze Geelgors zou overigens zelfs met de macrolens nog gelukt zijn, zo dichtbij kwam hij.

Geelgors (Emberiza citrinella)

Geelgors (Emberiza citrinella)

Geelgors (Emberiza citrinella)

Op slag zijn we allemaal nog blijer, vrolijker, gelukkiger etc. Wat een cadeautje zo vlak voor je neus. We blijven tenslotte toch vogelaars en die worden van zo'n moment dus euforisch.
Na deze mooie ontmoeting lopen we het pad op en het gebied in. Robert heeft al wat voorwerk gedaan en we zien op zijn aanwijzingen al snel verschillende mooie vlindertjes, waaronder het Veenhooibeestje.

Veenhooibeestje (Coenonympha tullia)

Het Fochteloërveen is overigens een prachtig gebied, er groeit en bloeit van alles. Het Veenpluis geeft een klein overzichtsplaatje een bijzondere sfeer. De foto is met de telelens gemaakt en met tegenlicht maar ik wilde toch graag een plaatje ter herinnering aan dit fraaie gebied.

Fochteloërveen

Een 'hinnikende' Dodaars duikt onder vlak naast een jonge Geoorde Fuut. En de immer krijsende Kokmeeuwen zijn ook in Friesland nooit stil en vliegen af en aan naar een eilandje. Terwijl Robert vlinders zoekt kijk ik even naar de lucht en zie een roofstipje. Ik richt de telescoop op het stipje in de verte en ontdek een subadulte Zeearend. Robert bevestigt mijn determinatie en allemaal genieten we even van deze machtige vogel. Na de Zeearend volgt nog een Boomvalk. Omdat we nu allemaal in de vogel-modus staan, kijken we toch maar overal. "Slangenarend" roept Robert even later. Weer richt ik de scoop op de vogel en o,o,o, wat een genot. We kijken allemaal door de scoop en de Slangenarend blijkt recht op ons af te komen. Even later staan we klaar om foto's te maken, die zowaar nog best aardig lukken ook.

Slangenarend (Circaetus gallicus)

Slangenarend (Circaetus gallicus)

 We zijn nu helemaal lyrisch. Wat een dag, wat een soorten. Iedereen heeft wel iets nieuws gezien vandaag en dat is toch wel heel leuk. We lopen met een grijs van oor tot oor verder door het veen. We zien nog Paapjes, Grauwe Klauwieren, Boompiepers en Roodborsttapuiten. Koraaljuffers, Watersnuffels en een Distelvinder.
We beëindigen deze mooie dag na het eten van een echte Friese 'pankoek'. Het is tegen half elf
's avonds als ik zeer tevreden weer thuis kom. Wat is het toch leuk om zo een hele dag op pad te zijn. Robert, Peter en Maria, bedankt voor het fijne gezelschap!