Lesbos 2019 week 2

Het heeft even geduurd maar hier is dan toch een impressie van onze tweede vakantieweek op Lesbos.

Het was eigenlijk wel een vreemd jaar. We hadden, ik geloof op 1 dag na, elke dag wel een regenbui. 's Avonds koelde het behoorlijk snel af waardoor we niet buiten konden zitten. Dat waren we helemaal niet gewend. Het geeft wel aan dat Lesbos écht elk jaar anders is. Mijn verknochtheid aan het eiland blijft. Toch zie ik ook wel veranderingen waar ik minder blij van word, die betreffen niet alleen het klimaat maar ook menselijk gedrag.
Wat ook vreemd was, was dat we dit jaar geen autopech hadden, echt waar :-)!

Er waren dus dagen met donkere luchten die het nodige slechte weer voorspelden. Dit kwam ook regelmatig uit. De dag dat we naar Makara gingen, was er zo een.

De 'weg' naar Makara

Wij waren expres al vroeg vertrokken omdat het er al grijs uitzag. We wilden graag Alpengierzwaluwen zien en gelukkig lukte dat ook. Ook kwamen we onderweg diverse Rotsklevers tegen.

Rotsklever (Sitta neumayer)

Maria genoot nog van het uitzicht over de zee die toen nog betrekkelijk rustig was.

Maria kijkt uit over zee

Donkere lucht

Het weggetje langs de zee gaat door een riviertje dat weer uitmondt in een poeltje voordat het de zee instroomt. We zagen er kleine plevier en Ralreiger. Kauwen, zwaluwen, (alpen)gierzwaluwen vlogen over. Een bonte kraai ging op een draadje zitten en bleef zitten zodat ik hem op de foto kon zetten. Iets wat echt niet vanzelfsprekend is, het zijn schuwe vogels.

Bonte kraai (Corvus cornix)

Na een laatste blik over het riviertje, gingen we terug voordat het onweer zou losbarsten. We hielden een lunchpauze bij een moerasachtig gebiedje waar een Steltkluut zich fijn liet bekijken.

Steltkluut (Himantopus himantopus)

Vervolgens reden we naar het Achladeri forest om nog maar eens naar de Turkse boomklever te zoeken. Onderweg kwamen we Ruth en Eugène tegen die ook onderweg waren naar de Turkse Boomklevers. We besloten gezamenlijk te gaan zoeken en daardoor meer kans te hebben om ze te vinden. We liepen een heel groot deel van het bos door, helemaal naar het hoogste punt, we zagen er Argusvlinders, hoorden en zagen Boomkruipers, Europese kanaries, Vinken, Grauwe vliegenvanger, Groenlingen maar de felbegeerde Turkse Boomklever schitterde van afwezigheid.
Boven in het bos genoten we wel van het prachtige uitzicht over de baai van Kalloni.



Na de zoektocht gingen Maria en ik de zoutpannen in, weliswaar met een tussenstop omdat er schaapjes moesten oversteken. Dat hoort zo echt bij Lesbos en ik vind het altijd heel gezellig om te zien en te horen.

In de zoutpannen was het rustig, met uitzondering van een bocht waar om een of andere reden zich ik weet niet hoeveel fotografen hadden verzameld. Wij reden er rustig langs en zagen vervolgens een Watersnip vlak naast de auto foerageren. Blijkbaar ontsnapte hij aan de blik van iedereen en hadden wij de mooie gelegenheid om hem te bewonderen. Nu is een Watersnip in Nederland natuurlijk heel gewoon maar op Lesbos zie ik hem niet elk jaar, het was dus een leuke soort om tegen te komen. En hij kleurde zo prachtig met zijn omgeving, echt een plaatje.

Watersnip (Gallinago gallinago)

De volgende dag gingen we naar het westen naar Faneromeni en de weg naar het versteende woud. De vogels en vlinders lieten zich goed zien en sommigen lieten zich ook fotograferen. Opvallend waren dit jaar de meewerkende Smyrnagorsen. Jaren lukte het niet om er een fatsoenlijke foto van te maken. Dit jaar lukte het op 3 dagen, ongelooflijk. Ook best knap dat hij met zijn bek vol met voer ook nog in staat was te zingen, en dat terwijl ze toch altijd zeggen dat mannen niet kunnen multi-tasken ;-).

Smyrnagors  (Emberiza cineracea)

Klein koolwitje (Pieris rapae)

Klein kustdikkopje (tot nader order, ik wacht op goedkeuring van de determinatie) (Gegenes pumilio)

Oostelijke blonde tapuit (Oenanthe hispanica)

Slangenooghagedis (Ophisops elegans)

Sporenkievit (Vanellus spinosus)

Witte kwikstaart (Motacilla alba)

De Sporenkievit liep samen met een tweede exemplaar. Ik heb 2 korte filmpjes gemaakt.

Tussendoor een paar foto's van de omgeving en een foto van het pleintje van Skala kalloni waar de voorbereidingen van het Grieks orthodox Pasen in volle gang waren. Er wordt een groot paasvuur gebrand dat soms nog dagenlang ligt na te smeulen.

Terug uit het westen reden we als bijna elke dag ter afsluiting van de dag door de zoutpannen en langs de Tsikniasrivier.
Een Zwarte ooievaar liep met zijn kop heen en weer zwaaiend te foerageren en zorgde bij mij voor heel veel frustratie omdat ik hem niet scherp op de foto kreeg. Eén plaatje is overgebleven maar op dat moment had ik de neiging mijn camera de zoutpannen in te slingeren.

Zwarte ooievaar (Ciconia nigra)

Gelukkig werd de frustratie weer wat minder toen een jonge Boerenzwaluw braaf op een draadje bleef zitten en zich wel normaal liet fotograferen. 

Fotografisch vond ik het sowieso een moeilijker jaar. Zoals ik al een aantal jaren schrijf is het al lastig om nog iets origineels te maken van een reis naar een plek waar je al zoveel jaar komt. Daarnaast wilde het dit jaar ook gewoon niet en heb ik echt weinig foto's gemaakt of waren de foto's niet scherp of technisch niet goed. Ik krijg steeds meer de neiging om te stoppen met het fotograferen (van vogels) en vooral te kijken met de telescoop waarbij ik altijd veel zie en daar ook erg van geniet. De toekomst zal het leren.

Boerenzwaluw (juv) (Hirundo rustica)

Een dagelijks tafereeltje: een vissersbootje in de haven van Skala kalloni. 

Ook wat min of meer dagelijkse waarnemingen maar nog altijd leuk om te zien.

Dwergstern (Sternula albifrons)

Grauwe klauwier (Lanius collurio)

Kleine plevier (Charadrius dubius)

Levantijnse meerkikker  (Pelophylax bedriagae)

Temmincks strandloper (Calidris temminckii)

Visdief (Sterna hirundo)

Een waarneming die de moeite van het vermelden waard was, was de Scharrelaar, het blijft een droomvogel! Het beest zat echt op een enorme afstand in een boomtopje en we hebben hem getwitcht (dus niet zelf ontdekt). Het is een bewijsplaatje door de telescoop met de telefoon geworden maar we hadden hem toch maar mooi! In de telescoop konden we hem natuurlijk prachtig zien en uiteindelijk gaat het daar natuurlijk om.

Scharrelaar (Coracias garrulus)

De Bruinkeelortolaan is ook een jaarlijks terugkerend onderwerp. Ze zijn meestal niet heel schuw en daardoor nog wel aardig te fotograferen.

Bruinkeelortolaan  (Emberiza caesia)

De Woudaap liep eigenlijk te ver weg en ook nog tussen rommel maar het blijft zo'n ontzettend leuk klein reigertje dat ik er toch een foto van maakte.

Woudaap (Ixobrychus minutus)

De dag voor we naar huis gingen, waagden we een derde poging om de Turkse boomklevers te vinden. Dankzij een fijne beschrijving van een van de Engelse vogelaars waren we zo gelukkig om er midden in een verder verlaten bos er toch 3 te vinden. Ik vond ze op roep en daarna zagen we ze ook. Ze vertrokken wel snel en wij amuseerden ons verder met wat kleinere beestjes.

Blauwe breedscheenjuffer (Platycnemis pennipes)

Geelsprietdikkopje (Thymelicus sylvestris)

Hooibeestje (Coenonympha pamphilus)

Oriëntjuffer (Epallage fatime)

De gewone Ooievaar liep in de zoutpannen toen we terugkwamen. In tegenstelling tot de Zwarte ooievaar zie je deze veel minder op het eiland.

Ooievaar (Ciconia ciconia)

De laatste dag was nog bijna een volle dag. Bij het ontbijt legde mede vogelaar Henk iedereen vast voor het jaarlijkse overzicht. Ook wij werden op de foto gezet.

Marianne en Maria © Henk

We brachten de dag door in de directe omgeving en vonden op het einde nog een nieuwe Lesbossoort: de Pontische meeuw. Jammer genoeg weer te ver weg voor een foto. Verder zat er behalve een Bijeneter, die voor de verandering eens een keer aan mijn kant van de auto zat, geen fotografeerbare waarneming bij. De foto staat al in het vorige berichtje maar ik zet hem er nog maar een keer bij.

Bijeneter (Merops apiaster)

Om zes uur 's avonds kwam de bus ons ophalen en werden we door de achterblijvers uitgezwaaid.

Het was zoals altijd een heerlijk Lesbos jaar met veel, heel veel waarnemingen. Het record van vorig jaar sneuvelde en we eindigden met 151 vogelsoorten.
Bijzondere soorten waren de Pontische meeuw, Koereiger, Roerdomp, Kuifkoekoek, Breedbekstrandloper, Audouins meeuw, Kroeskoppelikaan, Scharrelaar, Reuzenstern en de Griekse spotvogel. Voor mij dit jaar 3 nieuwe Lesbos soorten, het blijft dus elk jaar mogelijk. Dat maakt het elke keer weer zo leuk en verrassend.

  

Vertrek en afscheid ©Henk

Ik wil iedereen bedanken voor het kijken en lezen van de blog en ook voor het geduld omdat het soms lang duurt voor ik weer een blog plaats.