maandag 23 september 2013

Er zit een liedje in m'n hoofd....

Niet schrikken, de blog gaat over vogels. Of toch grotendeels. Alleen heeft vogels kijken soms rare bijwerkingen. De blog hieronder kan misschien nog dienen als afstudeeronderwerp voor een psycholoog of zo waarmee het nut van vogels kijken zich ook weer bewezen heeft.
Daar gaat ze (Clouseau, 1990):

In mijn hoofd zit het vol met liedjes, clipjes en songteksten. Van alles en nog wat vanaf de jaren '70 van de vorige eeuw tot nu, en van even zoveel willekeurige zangers of bands. Die liedjes komen vaak spontaan boven bij een bepaalde gebeurtenis, opmerking, geluid of waarneming. Om zich vervolgens, soms tot vervelens toe, voor een tijd 'op te dringen' aan mijn toch al overvolle hersenvakjes.

Zo ook het liedje van Herman van Veen en Alfred J. Kwak, dat gisteren spontaan boven kwam toen ik samen met Don op de Zuidpier liep en ik een zich uitgebreid wassende, duikende en poedelende Steenloper zag. Steenloperfoto's heb ik natuurlijk al (wie niet) maar een spetterende serie ontbrak nog. Ik zag de Steenloper badderen en spetteren en mijn hoofd begon spontaan te zingen: 'Spetter spieter spater, lekker in het water. Ga maar vast naar huis. Hij komt een druppel later.'

Steenloper (Arenaria interpres)

Steenloper (Arenaria interpres)

Steenloper (Arenaria interpres)
Na een tijdje kwam er een tweede Steenloper bij. Met z'n tweeën poedelden ze dat het een lieve lust was.
Spontaan kwam 'Samen in 't bad, ja gezellig is dat', bij mij naar boven. Het gaat duidelijk niet goed met me, vrees ik. Ik ben niet zo van de Hollandse meezingers. Waarmee ik ze niet wil veroordelen, het ligt mij gewoon niet zo.

Dan maar verder wandelen en even met het hoofd schudden. Vlak naast de pier hangt een Zeekoet rond, hij is bijna aaibaar. Af en toe duikt hij wel wat en echt ongezond ziet hij er niet uit maar toch is het raar dat hij zo dichtbij blijft. Toch maar een paar fotootjes maken. De Zeekoet trekt zich werkelijk helemaal niets aan van de mensen en ik heb een vermoeden dat er gisteren héél veel Zeekoetenfoto's langs de Zuidpier gemaakt zijn.

Zeekoet (Uria aalge)

Zeekoet (Uria aalge)
Een Zeehond met vis in z'n 'hand' laat zich in de verte zien. Het is grauw en mistig aan zee en echt veel te zien is er niet. Ik ben blij dat ik door de scoop nog het één en ander kan waarnemen maar 'de meeuwen in de lucht, lijken net verdwaalde stippen....'. Nee hè, alweer Herman van Veen, dit keer uit het liedje Suzanne. In het Engels bekend als 'Susan' van Leonard Cohen.

Nadat we de pier tot aan het einde hebben afgelopen en ondertussen ook nog wat medewaarnemers en -bloggers zijn tegengekomen, besluiten we maar snel terug te lopen richting strand. Daar houden nog wat groepjes steltlopers en meeuwen zich op. Ondertussen wordt het grauwer en donkerder. Duidelijk geen fotoweer en met de wind die uit het west-zuidwesten waait, beneveld alles wat van glas is. En trouwens ook alles wat niet van glas is maar dat is minder erg.

Op het strand komen de tissues goed van pas om bril, scoop en lens enigszins droog te maken. Met de scoop gericht op een groepje steltjes zie ik Rosse grutto's, Bonte strandlopers, Kanoet, Grote stern en Drieteentjes.
Drieteentjes, die 'rennen, vliegen, baden, eten, drinken, slapen en weer door gaan....'. Aaargh, nu dat lied weer, dat is me vorig jaar ook al eens overkomen met een groep Drieteentjes.
Gelukkig voor mij zijn er dit keer ook relatief rustige Drieteentjes die zich gewillig laten fotograferen en mijn 'liedjeshoofd' weer even tot rust laat komen.

Drieteenstrandloper (Calidris alba)
Drieteenstrandloper (Calidris alba)
Terwijl ik geniet van de Drieteentjes begint het heel zacht te motregenen. Het wordt tijd om te stoppen met deze, eigenlijk op voorhand mislukte, fotomissie. Raar is dat toch, die combinatie van de Zuidpier met mij. Op de een of andere manier hebben we een soort haat-liefde verhouding. Of eigenlijk heb ik die met het weer bij de Zuidpier. Ik vertrek thuis met zon en zodra IJmuiden in zicht komt gaat het licht spontaan uit. Er zit niets anders op dan stug vol te houden, de aanhouder wint tenslotte. Ook is een Drieteentje altijd mooi, zelfs zonder kleur.

Drieteenstrandloper (Calidris alba)
Inmiddels is het een dag later. Terwijl ik deze blog schrijf zijn de liedjes nog gezellig aanwezig. Die moeten spontaan verdrongen worden door een nieuw liedje. Misschien moet ik maar gaan stofzuigen, dan komt 'I want to break free' van Queen 9 van de 10 keer naar boven. Mét daarbij de briljante videoclip. Waar een beetje vogels kijken al niet toe kan leiden!

Voordat iedereen nu denkt dat ik meer dan gemiddeld raar ben (....), heb ik nog eens even het internet afgestruind. Er schijnen oplossingen te zijn voor irritante liedjes in je hoofd maar als ik het zo lees gaan die mij niet helpen ;-).

****************************

Allemaal bedankt voor het bezoek aan mijn blog en de reacties op de blog en foto van 'Dood (is heel) gewoon'. In het bijzonder wil ik Joke bedanken voor het regelen van het door mij gezochte krantenartikel. Super!

zaterdag 14 september 2013

Themamiddag 'Dood (is heel) gewoon'.

Ik zal de titel meteen toelichten: het was het thema dat de 'Stichting Thuis Sterven - De Ronde Venen' had gekozen voor haar 15-jarig bestaan.

De dood, en het spreken daarover, is vaak moeilijk en beladen. De Stichting Thuis Sterven wil de dood en wat daaromheen hoort graag uit de taboesfeer halen. Mede om die reden had zij aan onze fotoclub, 'Fotoworkshop De Ronde Venen', gevraagd of de leden een foto wilden maken met als thema 'Dood (is heel) gewoon. Eerder in het seizoen was er iemand op de club komen spreken over het onderwerp.
Er is door de clubleden massaal gehoor gegeven aan het verzoek. De gemaakte foto's zouden op de jubileummiddag worden tentoongesteld en er was een wedstrijdelement aan verbonden. Aangezien ik ook lid ben van 'Fotoworkshop De Ronde Venen' had ook ik een foto ingezonden voor dit thema.

Vanmiddag was tijdens de jubileummiddag de prijsuitreiking. Er waren 5 foto's genomineerd voor een prijs. De jury bestond uit twee externe fotografen en een vrijwilliger van de 'Stichting Thuis Sterven'. Bij de genomineerde foto's zat o.a. mijn foto die ik hieronder plaats.

Dode Knobbelzwaan (Cygnus olor)
Deze jonge dode Knobbelzwaan zag ik tijdens één van mijn vogelmiddagen liggen in een weiland. Direct moest ik denken aan het bovengenoemde thema. Ik heb de te vroeg gestorven jonge Zwaan met zijn hoofd op zijn flank gelegd en ben thuis mijn macrolens gaan halen zodat ik een haarscherp intiem beeld kon maken. Uiteindelijk heeft mijn foto de 3e prijs gewonnen met het volgende rapport van de jury erbij:

'Op de derde plaats is de foto van Marianne Wustenhoff geëindigd. Een originele foto die blijft intrigeren. In eerste instantie wil je je blik afwenden van het beeld van deze dode zwaan, maar je blik gaat toch weer terug. Het heeft ook een schoonheid in zich. Met name de compositie is erg mooi, evenals het contrast tussen licht en donker. De dood heeft in dit beeld een vredige uitstraling, alsof het wil zeggen dat de dood niet erg is.'

Als prijs kreeg ik een lunch voor 2 personen aangeboden bij een eetgelegenheid bij ons in het dorp. En die hebben héél lekkere lunches. En natuurlijk ben ik best een beetje trots op mijn nominatie en prijs.

Alle ingezonden foto's (ca. 20 stuks) worden de komende tijd geëxposeerd in de bibliotheek in Mijdrecht en gaan daarna nog naar diverse andere expositieruimtes waar onze fotoclub exposeert. De foto's zijn allen afgedrukt op een formaat van 20 x 30 cm. en ingelijst achter glas in een zwart passe-partout van 40 x 50 centimeter. Dat ziet er dus ongeveer zo uit, maar dan groot:

Dode jonge Knobeelzwaan (cygnus olor)
Hoewel ik het in eerste instantie niet van plan was, is mijn onderwerp tóch weer een vogel geworden. Zoals iemand van de club, heel terecht, opmerkte: dat is wie jij bent. En ik denk dat hij gelijk heeft. Vogels fascineren mij altijd hoewel ik ze uiteraard liever levend en vrij vliegend zie. Toch is ook hier het thema 'Dood (is heel) gewoon', gewoon van toepassing. Dood hoort bij het leven, altijd.

Voor meer informatie over de 'Stichting Thuis Sterven - De Ronde Venen' en wat zij doen en kunnen betekenen in de palliatieve zorg kun je hier klikken.

Voor meer informatie over 'Fotoworkshop De Ronde Venen' kun je hier klikken.

Tenslotte: in het AD (Groene hart) van afgelopen vrijdag 13 september 2013 is een bijna paginagroot artikel gewijd aan deze middag met daarin ook de genomineerde foto's. Helaas wist ik dit niet en heb ik het desbetreffende artikel en de krant niet. Als iemand me daaraan zou kunnen helpen, zou ik daar erg blij mee zijn. Mocht je me kunnen helpen, stuur me dan alsjeblieft een e-mailtje. Uiteraard vergoed ik evt. verzendkosten.

Allemaal bedankt voor jullie bezoek en reacties die altijd worden gewaardeerd.

zaterdag 7 september 2013

Draaihalzen.

Speciaal voor Barry.

De afgelopen weken werden er in Nederland regelmatig Draaihalzen gezien. Dat wil zeggen ze werden gezien door vogelaars die beter opletten dan ik. Want ik zag ze dus niet. Zelfs niet op een plek waar ik 's middags kwam en waar ze eerder die dag nog nog gezien waren. Nu gaat mijn bril de laatste tijd wel hard achteruit, maar met kijker en telescoop kan ik me toch nog aardig redden. Desondanks bleven de Draaihalzen voor mij onvindbaar.
Tijdens onze vakantie in Tsjechië zag ik er wel een, door de telescoop en absoluut onbenaderbaar om er zelfs maar een bewijsfoto van te maken.
Hoe anders dan twee jaar geleden. Toen ik op een ochtend na het ontbijt naar buiten keek en twee! Draaihalzen bij de opgang naar onze tuin zag zitten.

Draaihalzen (Jynx torquilla)

Nadat ik licht hysterisch mijn man had toe-gestotterd dat er twee Draaihalzen, ja echt Drááihalzen, in de tuin zaten, pakte ik m'n krukje, kijker en camera en sloop naar buiten. Toen de Draaihalzen zich even omdraaiden kroop ik met de camera mijn tentje in en wachtte af.

Het waren een adulte Draaihals en een jonger beestje. De adulte Draaihals kwam steeds verder de tuin in en zat op een gegeven moment voor mijn tentje te eten.
Uiteindelijk kwamen ze twee dagen uitgebreid foerageren. Ik plaats hieronder een aantal Draaihalsfoto's. De close-up foto van het eten is om te laten zien dat de Draaihals met z'n tong de grond afzoekt / omwroet op zoek naar mieren. Die vormen het hoofdvoedsel van de Draaihals.

Draaihals (Jynx torquilla)
Op de foto hieronder staat het jonge beestje, je ziet nog wat pluisveertjes bij de flank.

Draaihals (Jynx torquilla)
Draaihalzen behoren tot de spechtenfamilie. Ze broeden in bomen en maken een nest in vermolmd hout. Draaihalzen hakken niet zoals andere spechten en hebben een ander soort snavel dan de andere spechtensoorten. Het voedsel bestaat uit mieren. Die halen zo uit, of van, de grond en bomen. De Draaihals is een trekvogel en bij ons een zomergast. Ze overwinteren in Afrika, ten zuiden van de Sahara. De vogel heeft een wat vreemd uiterlijk, zijn verenpak lijkt wel wat op boomschors. Ook kan hij vreemde bewegingen maken, met name met zijn nek (die hij tot wel 180 graden kan draaien en waar hij z'n naam aan dankt) maar ook het 'optrekken' of strekken van de vleugels ziet er soms wat eigenaardig uit.

Draaihals (Jynx torquilla)

Draaihals (Jynx torquilla)
Iedereen begrijpt denk ik wel dat ik mij meer dan prima heb geamuseerd destijds in mijn tentje. Op latere momenten heb ik, ook in Nederland, nog vaker Draaihalzen gezien maar nooit zo mooi en dichtbij als toen. Echt een gelukje waar ik met volle teugen van genoten heb.

Draaihals (Jynx torquilla)
 De snavel gaat de grond in en dan 'slupt' de Draaihals met zijn lange tong de mieren naar binnen.
Draaihals (Jynx torquilla)
Hierboven zie je de tong uit de snavel steken. De tong is kleverig dus de miertjes kunnen het wel vergeten om te ontsnappen.

Wat een gaaf beest! Maar dat schrijf ik zo'n beetje van elke vogel. Dat heb je als vogelaar. Je bent besmet met een virus waar je nooit meer vanaf komt. Een voordeel: het is gelukkig niet gevaarlijk ;-).


zondag 1 september 2013

Tsjechische nachten....

Een veelbelovende titel voor sommigen wellicht. Maar helaas, het zijn geen zwoele nachten of verhitte scenes. De nachten in Tsjechië zijn fris en meestal helder in de zomer. Aangezien de omgeving nog niet door 'lichtvervuiling' is aangetast kun je een fantastische sterrenhemel zien en in augustus volop genieten van vallende sterren. Iets wat ik ook altijd 1 of 2 avondjes in het donker, achterover gelegen in een ligstoel, doe.

De blog gaat echter over nachtvlinders, nacht- en avondfoto's van 'ons' meer en een kuurplaatsje in de buurt. En een waardig 'vogelslot'.

Ik ben gaan nachtvlinderen ruim 2 jaar geleden, en in eerste instantie alleen in Tsjechië omdat ik er daar zoveel bij ons huisje zag. Nachtvlinders zijn spannend. Sommige zijn prachtig van kleur en ze zijn er het hele jaar door. N.a.v. een twittergenoot die een nachtvlinderbak had gebouwd, liet ik ook zo'n bak maken en daar heb ik succes mee. Bijna alle vlinders die ik heb gezien heb ik op licht 'gevangen', met uitzondering van de dagactieve nachtvlinders.
Inmiddels heb ik ook al diverse nachtvlinders in Nederland in en bij de bak gehad, alhoewel ik hier niet de Tsjechische hoeveelheden haal. De foto's van de nachtvlinders dienen als determinatiemateriaal, niet als 'oh, wat een prachtige foto'. Het is maar dat het duidelijk is. Hier komt de eerste: het Koperuiltje:

Koperuil ((Diachrysia chrysitis)
Zwarte c-uil (Xestia c-nigrum)
Zwartbandspanner (Xanthorhoe fluctuata)
Wortelhoutspanner (Eulithis prunata)
De Variable Grasmot die ik zelf geweldig stoer vind. Dankzij de neus welteverstaan ;-).

Variabele Grasmot (Agriphila tristella)
Variabele Grasmot (Agriphila tristella)
Aangebrande spanner (Ligdia adustata)

Bruine Snuituil (Hypena proboscidalis)
 Gezellig met 3 uiltjes bij elkaar.


Dubbelhoekbandspanner (Euphyia biangulata)

Gelijnde Grasuil (Tholera decimalis)

Gestreepte Goudspanner (Camptogramma bilineata)

Gewone Bandspanner (Epirrhoe alternata)

Hagedoornvlinder (Opisthograptis luteolata)

Koolbandspanner (Xanthorhoe designata)

Lieveling (ook overdag vaak te zien) (Timandra comae)

Oranje Wortelboorder (Triodia sylvina)
Binnen de grote groep van nachtvlinders is er nog een verschil tussen Macronachtvlinders en Micronachtvlinders. Micronachtvlinders zijn moeilijk en laat ik voorlopig maar even voor wat ze zijn. Eén uitzondering hierop is de Parelmoermot, wel een micro maar bepaald niet klein. En héél fraai, echt Parelmoer.
Parelmoermot (Pleuroptya ruralis)
Vierkantvlekuil (Xestia xanthographa)

Vlekstipspanner (Idaea dimidiata)
Dit is slechts een greep uit de meer dan 50 soorten die ik de afgelopen vakantie zag. Thuis kreeg ik een, met recht grote, verrassing in de bak: de Populierenpijlstaart. Een knoepert van een nachtvlinder.

Populierenpijlstaart (Laothoe populi)
En dan de avonden en zonsondergangen over ons meer. Met het heerlijke weer was het ook 's avonds nog mooi kijken over het water en genieten van prachtige zonsondergangen.

Skalka stuwmeer

Skalka stuwmeer

Skalka stuwmeer, het blauwe uurtje.

Skalka stuwmeer
Dan een paar probeersels tot nachtfotografie in het nabij gelegen kuurplaatsje Frantiskovy Lazne. Alle kuurplaatsjes zijn rijke plaatsen met prachtige grote gebouwen, koepels en heilzame bronnen. Veel buitenlanders, met name Duitsers, komen naar de kuurstadjes om behandeld te worden tegen bijvoorbeeld huidziektes of 'vrouwenziektes'. Of gewoon om verwend te worden in een luxe kuuroord. In dit plaatsje overheerst de kleur geel: bijna alle gebouwen zijn geel. Alleen de muziekkapelletjes zijn wit maar hier door de lampen dus ook geel.

Frantiskovy Lazne

Frantiskovy Lazne, hoofdstraat

Frantiskovy Lazne

Frantiskovy Lazne
Aan het einde van de vakantie maakte ik een wandeling langs de "Signalka', het vroegere IJzeren Gordijn. Hier trof ik nóg een ijsvogeltje bij het water en maar liefst 2 Visarenden en een Rode Wouw. Zo had ik toch nog een belangrijk deel van mijn vaste roofvogelsoorten gezien in de vakantie. Alleen de Zeearend ontbrak helaas. De Visarenden lieten zich nog aardig platen en dat vind ik een waardig afscheid van deze blog en de vakantie.

Visarenden (Pandion haliaetus)

Visarenden (Pandion haliaetus)

Visarenden (Pandion haliaetus)

Allemaal bedankt voor het lezen, kijken en reageren en de leuke reactie's op mijn vorige blog!