maandag 17 december 2018
zaterdag 1 december 2018
Walk on...
De wereld om me heen lijkt stil als ik naar buiten kijk. Alles is omhuld door een ijslaag. Stil en koud is het. De vroege wandeling met de hond is er een die af en toe op knieën en handen moet want het pad waarop ik probeer te lopen is een ijsbaan. De hond doet een perfecte imitatie van 'Bambi' op het ijs, jammer dat stampertje er niet is om te helpen. Maar wat is het heerlijk buiten. Bij elke stap knispert het ijs onder mijn voeten en mijn adem maakt wolkjes in de koude ochtend.
Na het ontbijt ga ik weer op pad, de wereld lijkt nog steeds stil maar is het niet. Overal om me heen knispert, zucht, kreunt, tikt en leeft het smeltende ijs. De mist, wolken en zon veranderen de omgeving in een magische plek waar ik alleen in loop.
IJs dat takjes en bladeren omhult, maakt door de lens bijzondere structuren zichtbaar.
En hoewel ik het mooi vind, is de wandeling zelf en het beleven van deze plek waar ik al eerder zo vaak liep, het mooiste. Het verstilde en bevroren meer, een zeearend die geruisloos over vliegt maar die ik opmerkt omdat alle eenden de lucht in gaan. De structuren en kleuren in het zand, de wolken en de lucht die naadloos overgaat in het water. Walk on....
Een achtergebleven stoel herinnert aan een eerder seizoen met hoog water en vissers. Beide zijn in dit jaargetijde afwezig maar ver weg op de andere oever zie ik een figuurtje lopen. We zijn alleen maar toch samen in deze wondere koude wereld.
Zo loop ik door en laat de natuur haar heilzame werk doen. Vandaag is het grote geheel de balsem voor de ziel: frisse koude lucht, het ijs en het zand, de geluiden van alles om mij heen, zichtbaar en onzichtbaar, flarden mist, een sprankje zon. Natuur heelt, geeft ruimte, rust en bezinning. Na een uurtje draai ik me om en loop terug, 'met hoop in mijn hart'.
Na het ontbijt ga ik weer op pad, de wereld lijkt nog steeds stil maar is het niet. Overal om me heen knispert, zucht, kreunt, tikt en leeft het smeltende ijs. De mist, wolken en zon veranderen de omgeving in een magische plek waar ik alleen in loop.
IJs dat takjes en bladeren omhult, maakt door de lens bijzondere structuren zichtbaar.
En hoewel ik het mooi vind, is de wandeling zelf en het beleven van deze plek waar ik al eerder zo vaak liep, het mooiste. Het verstilde en bevroren meer, een zeearend die geruisloos over vliegt maar die ik opmerkt omdat alle eenden de lucht in gaan. De structuren en kleuren in het zand, de wolken en de lucht die naadloos overgaat in het water. Walk on....
Een achtergebleven stoel herinnert aan een eerder seizoen met hoog water en vissers. Beide zijn in dit jaargetijde afwezig maar ver weg op de andere oever zie ik een figuurtje lopen. We zijn alleen maar toch samen in deze wondere koude wereld.
Zo loop ik door en laat de natuur haar heilzame werk doen. Vandaag is het grote geheel de balsem voor de ziel: frisse koude lucht, het ijs en het zand, de geluiden van alles om mij heen, zichtbaar en onzichtbaar, flarden mist, een sprankje zon. Natuur heelt, geeft ruimte, rust en bezinning. Na een uurtje draai ik me om en loop terug, 'met hoop in mijn hart'.
You'll never walk alone
When you walk through a storm
Hold your head up high
And don't be afraid of the dark
Hold your head up high
And don't be afraid of the dark
At the end of a storm
There's a golden sky
And the sweet silver song of a lark
There's a golden sky
And the sweet silver song of a lark
Walk on through the wind
Walk on through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on, walk on
With hope in your heart
And you'll never walk alone
With hope in your heart
And you'll never walk alone
You'll never walk alone
Walk on, walk on
With hope in your heart
And you'll never walk alone
With hope in your heart
And you'll never walk alone
You'll never walk alone
Songwriters: Oscar Hammerstein II / Richard Rodgers
Songteksten voor You'll Never Walk Alone © Concord Music Publishing LLC
Abonneren op:
Posts (Atom)