Te mooi voor woorden......

Te mooi voor woorden is het hier. Hoe omschrijf ik de serene rust die hier zo vanzelfsprekend is? De stilte die je kunt horen. De zwart fluwelen Merels die baden in de witte sneeuwdeken. De traag veranderende wereld langs, op en boven het meer. De tuin vol leven. De betoverende Goudvinken met hun zachte baltsende zang. Elke dag verwondering. Geluk en tevredenheid om alles waar ik van kan en mag genieten als ik hier ben. Mijn tweede thuis, altijd.

Het Skalkameer vlakbij ons huisje

We komen aan in een, alweer, witte wereld. Het is al laat en een uurtje later liggen we op bed om de volgende ochtend wakker te worden in een nog wittere wereld. Een beetje bewolkt maar bijna windstil. Honderden vogeltjes in de tuin, in het meer en in de lucht. Een Zeearend jaagt voorbij en doet alle watervogels de lucht in vliegen: Grote Zaagbekken, Wilde eenden, Brilduikers en Nonnetjes. Alleen de grote groep Knobbelzwanen trekt zich niets van hem aan en vertelt elkaar doorlopend verhalen. In het Engels heten ze 'Mute Swan' maar hier babbelen ze altijd.

Elke dag wandel ik langs 'mijn' meer. Bijna nooit kom je een mens tegen en toch ben je hier nooit eenzaam, één met de stille maar toch zo levendige wereld om je heen. De enige voetstappen zijn van mij en de sneeuw en het eronder liggende ijs kraakt zachtjes als ik mijn pad maak.

 
En tegen beter weten in, wens ik dat het hier altijd zo mag blijven. Dit kleine plekje op de wereld waar ik ruim 10 jaar geleden spontaan mijn hart verloor en dat ik hier nog steeds laat liggen. Ook nu laat ik het hier weer achter, zodat ik weer terug zal komen, en nog eens en nog eens.....

Er zijn dagen met wolken, dagen met zon maar elke dag is er sneeuw. Aan het begin van de week is het meer nog niet helemaal bevroren en elke dag zie ik 1 of 2 Zeearenden over, langs of voorbij vliegen. Op een dag zie ik ze door mijn telescoop samen een prooi verorberen. Foto's maken is moeilijk maar ik heb er eentje gemaakt door de telescoop vanaf ons balkon. Héél ver weg dus maar toch kun je er een paar kenmerken uithalen waaruit blijkt dat het een adulte Zeearend is: de gele snavel en de lichte kop en borst en de gele poten. Verder heeft een adulte Zeearend een witte wigvormige staart, dat kun je mooi zien als hij vliegt.

Zeearend, adult (Haliaeetus albicilla, White-tailed Eagle)

Een filmpje waarin vooral de enorme grootte van de Zeearend duidelijk wordt als je hem vergelijkt met de 'kleine' Buizerdjes staat hieronder. Je kunt de filmpjes groter bekijken door in het afspeelscherm rechtsonder op Full screen te klikken.

Onze tuin zit constant vol met vogeltjes. Wij voeren dan ook riant en de vogels hier hebben dat zo te zien ook nodig. De weersomstandigheden zijn hier toch echt wel zwaarder dan bij ons. Soms ligt hier maanden achtereen sneeuw en vriezen kan ook lang duren. Wij voeren gevarieerd zodat alle vogels kunnen krijgen wat ze nodig hebben. Van meelwormen tot rozijnen, havervlokken, zonnepitten, speciaal vetvoer, nigerzaad en geraspte kaas. En natuurlijk hangen we vetbollen en kokosnoten op.

De beloning voor ons is een tuin vol vogels, gekwetter en gezang, gemurmel maar vooral lachwekkende tafereeltjes. Een zinnetje dat mij de afgelopen week zeer vaak door het hoofd schoot was: "All birds are equal, but some birds are more equal than others". Vrij geïnterpreteerd naar George Orwells 'Animal Farm'. Een boek dat menigeen van mijn generatie moest lezen voor zijn Engelse boekenlijst.

Ze maken dus ruzie die vogels. Er zijn bazige typjes bij, vooral de dames kunnen er wat van.......

Maar eerst de verwondering over al die prachtige kleuren in de tuin waarbij de Goud-vinken (expres even in tweeën gesplitst voor de Engels talige lezers zodat zij weten dat onze Goudvink door ons Goud Vink word genoemd) toch telkens weer mijn hart sneller doen kloppen. Zó mooi. Ze waren ook volop aan het zingen maar hun gezang is heel zacht en lieflijk, totaal niet wat je verwacht bij een toch zo flinke vink.

Goudvink (Pyrrhula pyrrhula, Bullfinch)

Goudvink (Pyrrhula pyrrhula, Bullfinch)

Goudvink (Pyrrhula pyrrhula, Bullfinch)

En dan de Staartmezen. Alledrie de (ondersoorten) heb ik gezien, de gewone Staartmees, de Witkoppige Staartmees en de Witkopstaartmees. In midden- en oost Europa komen de Witkoppen meer voor dan bij ons en ik heb ze gelukkig al meerdere keren mogen zien. Schattige, sociale en gezellige beestjes zijn het, de Staartmezen.

Staartmees (Aegithalos caudatus, Long-tailed tit)

Witkopstaartmees (Aegithalos caudatus caudatus, White-headed Long-tailed tit)

Het best vertegenwoordigd waren de Sijsjes. Honderden hebben we er gezien en maar brabbelen de hele dag door, samen met de Groenlingen hebben ze af en toe een soort 'zeurend' toontje aan het eind van hun zang of roep. Dát kun je dus na een week wel dromen: njèèèh......

Sijs man (Carduelis spinus, Siskin)

Sijs vrouw (Carduelis spinus, Siskin) in het voedselparadijs

Dan zijn we één dagje even weggeweest naar Pomezna en de Signalka, het vroegere IJzeren Gordijn. Nu een natuurreservaat waar altijd wel iets te zien is of een fijne wandeling te maken is. We zagen er nu vooral Buizerds en wat bosvogels. Over een tijdje komen de Rode Wouwen en de Visarenden daar ook weer en alle Steltlopertjes, Kwikstaarten, Boomkikkers en soms een Hermelijntje.

Waterkracht centraletje bij Pomezna

De laatste dagen waren wit, heel wit. Sneeuwbuien joegen over het meer en de wind was schraal. Vanuit mijn schuiltentje sloeg ik de vogels gade die de sneeuwstormen trotseerden op zoek naar het voer in onze tuin, vogelvilla en voedersilo's.

Turkse tortel (Streptopelia decaocto, Collared dove)

Grote Lijster in eerste winterkleed (Turdus viscivorus, Mistle Thrush)

 En zo loopt de week langzaam op zijn einde. Ik geniet nog van de mooie zonsondergangen.

Zonsondergang bij het Skalkameer 

En dan komen we bij de Merels. De mannen prachtig fluweel zwart en met een mooie oorstrelende zang.

Merel man (Turdus Merula, Blackbird)

Maar toch, voor Merels geldt George Orwell's beroemde zin in hoge mate. Ik heb een flinke serie foto's van Merels in oorlog maar 1 vrouwtje spande de kroon. Ik heb haar gefilmd. Een foto die ik zelf wel erg grappig vind plaats ik hieronder ook nog. De vlekjes op de foto's zijn sneeuwvlokken, het ging nogal hard die dag met de sneeuw.

Oordeel zelf maar. "Are all birds equal?" Of "Are some birds more equal than others?"

Merels (Turdus Merula, Blackbirds)

Dat was dan voorlopig een gedeeltelijk verslag van mijn week in Tsjechië. Uiteraard heb ik nog meer foto's en films waarop nog diverse andere soorten vogels staan, hoewel ik lang niet alle soorten die ik heb gezien op de foto heb. Het meeste gaat toch met de telescoop, en zo hoort het ook bij 'de Vogelkijker".

Een opsomming van de genoteerde soorten in de tuin en bij het meer zo'n 50 meter van ons huisje:

Aalscholver, Buizerd, Zeearend, Torenvalk, Grote Zaagbek, Brilduiker, Nonnetje, Wilde eend, Turkse tortel, Grote bonte specht, Kramsvogel, Grote lijster, Merel, Boomklever, Winterkoning, Sijs, Vink, Ringmus, Zwarte mees, Koolmees, Pimpelmees, Matkop, Groenling, Goudvink, Roodborst, Boomkruiper, Blauwe reiger, Grote Zilverreiger, Geelgors, Gaai, Zwarte Kraai, Ekster, Staartmees, Witkoppige staartmees, Witkopstaartmees en wat ik nog vergeten ben,